bu zamanları çok seviyorum. ağaçların çiçek açtığı, toprağın can bulduğu, kuşların keyifle şakıdığı zamanlar. kupkuru dallar yeşeriyor her taraf binbir renk çiçekle süsleniyor. hüzünlü dahi olsam yeşermiş bir ağaç ya da yerde öbek öbek çiçekler görünce tebessüm edip keyifleniyorum. doğayı seviyorum. İnsana yaşadığını hissettiriyor. küçüklüğüm hep yaz tatillerinde köyde geçerdi. ağaçtan ağaca gezer dururdum. güzel günlerdi yaram berem eksik olmasa da. şimdi ise o yönüm suskun ne zamandır. büyüdükçe, darbeler aldıkça sessizleşti. yine de bazen koşturup oynamak istiyor hiç bir şeyi umursamadan. yavaş yavaş yapıyorum bunu aylardır çevreme ördüğüm duvarları yıkıyorum. daha 10 dakika önce bu yazıyı yazmaya karar verdim. 10 dakikam gitmiş bile ömrümden. sadece şu yazı için bile 10 dakikam gitmiş. aylardır kendime ettiğim zulümlere ne demeli. havalar da toparlanmama izin vermedi. ama artık bahar geldi. umudum hiç tükenmedi ama cesaret de edemedim bir adım atmaya. beni sevmiyor diye birini suçlayamam tıpkı benim de sevmediğim insanlar olduğu gibi. zorla da olacak bir şey degil. eee o zaman derdim ne? neden kendimi yıpratıyorum? gerçi buradaki konu farklı ama olsun. takılmıyorum böyle şeylere artık çok fazla. her şey daha güzel olsun diye uğraşıyorum. yerimde saymaktan başka bir şey yapmadım şimdiye kadar. beklemek çözüm değil. bugün hava çok güzel uzun zamandır böyle keyifli vakit geçirmemiştim. az önce odama eşyalarımı bırakmak için geldim bir arkadaşımla konuşuyordum aynada kendime bakınca mutlu koskocaman gülümseyen bir insan gördüm. bu halimi o kadar zamandır görmüyorum ki. İnşallah bir şey olup da eskiye dönmem zira zor zamanlar atlattım üstelik kendi başıma. yine de bazı şeyler değişmeyecek galiba hiç bir zaman. fırından hiç bir şey kullanmadan tepsi çıkarmak ne demek acaba. elim börtlendi işte. çok acısa dahi eskisi gibi bizimkilere bakın noldu tarzı bir söylemde bulunmadım. zamanla olacak bazı şeyler. biliyorum uzadı bitiriyorum tamam :) gününüzün kalan kısmı güzel geçsin :)