eski sevgilimi her gördüğümde acaba bana yaptıklarından pişman oldu mu hiç diye düşünmeden edemiyorum.artık onu sevmiyorum zaten sadece bana yaşattıklarını asla hak etmedim.hak etmediğim için de içimde hiç bitmeyen büyük bir kırgınlık ve öfke duygusu var.İntikam almak isteyecek kadar basit biri değilim değilim de yaptıkları da yanına kar kalsın ya da bana yaşattıklarını bir başkasına yaşatsın istemiyorum.hiç mi gururu, şerefi, utanma duygusu, vicdanı yok.nasıl bu kadar rahat huzurlu mutlu olabilir insan kabahatlerin en başıyken..
İçimi döküyorum döküyorum da boşalmıyor bir türlü be..

çok dini mi oldu :d
biraz sadeleştireyim o zaman kardeşim, bu günler de geçecek inşallah, sen sıkı ve dik dur , hiç kederlenme, öyle güzel bi hayat sür, öyle geliştir kendini, öyle güzel şeylere adımlar at, yanında durup senden bişeyler kapsamadığı yanında nefes alamayacağı için utansın olur mu?

2 yorum daha var, göster