Omü Dedikodu
arkadaşlar bu sefer ben biraz konuşayım dedim. hayatımda çok sevgilim oldu bil hassa gönül eylediğim de. tamam çok ah aldım lakin sevdiğim de oldu bağlanamadım. şimdi size ciddi bir ilişki istediğimi söyleyeceğim lakin acaba ben inanıyor muyum?! tam bu satırı yazarken sigaramın bittiğini fark ediyorum yanıyor işte boşu boşuna.. belkide sevemiyorum kimseyi sorun bende mi? bilemiyorum, işin ilginci hiç biriniz de beni tanımıyorsunuz ne kadar yorum yapabilirsiniz bunu da tahmin edebiliyorum. arkadaşlar sevmek güzel bir duygu değil mi? belki de benim bu duyguyu yaşamamam bir lanetimdir. hoşlandığım kızlar oldu mu? evet oldu. ama nedense hoşlanmada kaldı hiç ilerletemedim. bir çok yöntem denedim kendimi birine bağlamak için. hani ne bileyim birine bağlanmak ister mi insan? ben istedim. İnsanları üzmeyi hiç sevmiyorum onların duyguları ile oynamayı insan nefret ettiği bir kişiliğe bu kadar bürünebilir ancak sanırsam. hani geceleri uyanıp veyahut yatmadan balkona çıkıp bir sigara yakıyorum. yakıyorum yakmasına da ne dinlediğim bir müzikde nede izlediğim bir gökyüzünde kimseyi göremiyorum ve sigaram sessizce yanmaya devam ediyor. kendime, kendi halime üzülür oluyorum. diyorum bazen ne sevenim nede sevdiğim var. sonra yavaştan hak veriyorum kim neden bir kalpsizi bir duygusuzu sevsin ki? tamam duygusuz kalpsiz kendime fazla bir ihanet oldu kabul ediyorum ama sonra ya biri olsaydı onu da kırsaydım diye düşünmeden edemiyorum. sigaramı söndürüp ufaktan bir müzik açıp dinlemeye koyuluyorum ama yine aynı sessizlik. bir müzik çalarken ne kadar sessiz olabilir? İşte tam o kadar sessiz. kimi zaman kendi kendime söylüyorum birşeyler uğruna, gönlüme biri düşmeden. sizce müziğe bir ihanet sayılabilir mi bu? sanki tartışılır bir konu gibi. helal edin hakkınızı yedim yine kafanızın etini lakin turgut uyar'dan ufak bir esinti ile, anlattım, anlatmasam ağlayacaktım. gecenizin benim gibi geçmemesini dileyerek hepinize tatlı uykular diliyorum, ama o benim gibi uyuyamayan arkadaşlarıma teker teker sarılıyorum...
