korkuyorum.. İnsanları kırmaktan, onları üzmekten.o yüzden ağzımdan çıkacak olan her kelimeyi kalbimin onayını aldıktan sonra söylüyorum ki vicdanım peşime takılmasın.bu yüzden belki de değer verdiklerimin düşünceleri kendi düşüncelerimin önüne geçiyor.

böyle kimse benim yüzümden üzülmesin diye diye en sonunda o kendimden önce düşündüğüm insanlar beni üzdü. hatta bunu bilinçli olarak kullanan vardı ki şu an nefret ediyorum. o zamanlar farkına varmıyor insan iyi niyet mi salaklık mı bilinmez. ha şu an değişti mi bir şey bu öyle kolay kolay değişecek bir huy da değil nitekim bende de durum aynı hala ama bu değeri hak edecek insanlara vermeliyiz. çünkü gerçekten çok acıyor canı insanın.

6 yorum daha var, göster