hayatımın şaşkınlıkla şahit olduğum duygusal bir dönüm noktasındayım sanırım. garip hissediyorum. ne tamamen üzgün, ne de tamamen mutlu.. bazı şeyler aklımda savaş veriyor sanki. çelişkide kalıyorum.

mutlu olunması gereken durumlarda normal , normal durumlarda mutsuz olmak en belirgin özelliğimiz oldu savaş verenler olarak. kiminin savaşı kalbiyle , kiminin yaptıkları kiminin yapamadıklarıyla , bazen de başkalarının yapmasını beklediği ama yapmadığı veya başkasından beklemediği şeylerle .. bu savaşlar her zaman bastırılır ama gerçek kalıcı barışı antlaşmalar değil savaşlar sağlamıştır her zaman.. savaşını bul ve başla , yoksa bastırdıkların yüzünden gün gelir parça parça olur aklın da kalbin de .. beyaban yanında :)

1 yorum daha var, göster