anonim
2 günde yaşadığım olaylar psikolojimi yerle bir etti. ameliyata girdim. çok değişikti. sonra bugün hastanın biri öldü. ben ise zamana ayak uydurmuş gidiyorum. duyguya dair ne iyi ne kötü tepki sıfır. anlamsız bakışlarla etrafı izliyorum sadece. galiba içimde psikoljik tramva yaşıyorum. şu sıralar anlamıyorum hiç bişeyi. her şeyi sorgulayan ben robot gibi oldum. çok yoruldum. omuzlarımda o kadar ağır yükler varki... o yüklerin altında kalmaktan ziyade sorumluluklarımı yerine getirememekten korkuyorum.... sanırım doğru kelimeyi buldum."korkuyorum". zaman ilerkedikçe büyüdükçe sorumluluklarım artmaya başladıkça onları yerine getirememekten korkuyorum.....

Yorumlar

bimecnun
biliyorum ne desem boş ama belki biraz da olsa iyi hissermeni sağlarım. çünkü gelip yardım edeyim desem bende yüklerini taşımana , hadi sorumluluk larını paylaşalım desem yapamam çünkü sen secilmişsin , bu sorumlulukları bu yükleri kaldıra bilecegini güçlü olduğunu çoğu kişinin yapamayacağı şeyleri başara bileceğini herkese gösterip belli bi konuma gelmişsin . haklısın zor oluyor bazen ama vaz geçmek inan ki başarmaktan daha zor . çünkü başardığında umut olursun hayat olursun birilerine yardımcı olursun ama korkarak sadece ... bence o yükleri kaldırma kuvveti de kendinde saklı hayatta ki amaçlarını düşün işte bu yüzden bazı fedakarlıklar da bulunursun bırakta bu duyguların olsun her ne kadar sen robot oldum desende duyguların seni bırakmaz hissedersin onları gerektiğinde .hem bazen hissetmemek hissetmekten daha iyi değil midir ? her ölenle ölmek her doğanla doğmak çok yormaz mı insanı ? basit düşün başkaları yapıyorsa ,yerine getiriyorsa o her türlü sorumlulukları senin neyin eksik ? sakın kendinden şüphe duyma .bırakta zamanla ak sende ana takılı kalma ,belki de bu daha iyidir hem senin için hemde herkes için .unutma ana takılı kalırsan geleceğin getireceği güzelliklerden başarılardan mutluluklardan mahrum olacaksın .zaten insan neden yaşar ki yarının umut du için değil mi? yazı yı okuyunca istemsiz kendisine kale dediğim bi arkadaşım geldi aklıma o da buralara yazardı ve o da üzgündü belki o da senin gibi hissediyordur neyse mutlu kalın hep umarım hep mutlu kalır ve de tüm zorlukları kolayca aşarsınız :)