bir rüzgara kapilmak istedim, içerden cıkıp yaşamak istedim. uzaktan uzağa sevdim kıyamadım, yaklaşmaya bende acemiyim işte korktum ya yapamazsam. sonra benim sır gibi sevdiğimi başkalarinin dilinde duyunca canm acidi. nekadr sevmiş kör olmussam onunda sevmiş ihtimaliyle kalbim çocuk gibiydi. sonra yüzüne onu sevdiğimi söylemek istedim konuşmak istedim. ama yapamadm. aklıma geldiğinde yerinden fırlayan kalbim titreyn bedenim, yani yaklaşsam olüp gitcem diye korktum.bi şekilde bi sekilde iletişime geçtim en azindan bir adım ataym dedim..keşke hiç konuşmasaydim. ah bu kelimelerin gözü körolsun. keşke ihtimal de kalsaydın. imkansızda değil. ama ne var biliyormusun hala seviyorum unutmak gibi bir caba içersinede girmeyi düşünmüyorum. zaten içime kapaniğim nezamndır yani iki kişilik baya zulam var yeter. o ersin muradına biz kerevetimize.

kadınlarında böyle sevdiğini daha çok görmek istiyorum kendi adıma. egolarından sıyrılmış ve içten bir his besliyorsun. umarım hakkında hayırlısı olur, umarım sevdiğin kişide kıymet bilen iyi birisidir.

İy dir hiç sevilen kötü olur mu?
hem o zaten beni hiç farketmemiş görmemiş , ben sakarım arkadaş zaten yanlıslıkla onun kalbine bakışlarına çarpmışım. kimsenin suçu değil.
ne derler zor ise sev sevmezse zorlama.
ben kendi kendime sevmişim.özürlerimi bildirip, göçtüm işte dışardan bağımsız, özerklik almış gibiyim.
çayı çok severiz doğrudur ,
ama kahvenin yeri daha ayrı , @turevinial
allaha şükür seviyorum.