insana yaşantılar öğretiyor neyin ne olduğunu anlatılanlar değil.sana birisi yaşadığı durumu anlattığında yaşamışsan o durumu o kadar iyi anlıyorsun ki onu ve bu durumdan kurtulması için elinden geleni yapmak istiyorsun ama eğer yaşammışsan üzülme boşver geçer inşallah takma deyip teselli etme çalışıyorsun sadece ve onun senin verdiğin tesellilere işe yaramadığı için ihtiyacı yok aslında.bende bu yüzden benimle aynı durumda olanlara bu durumu yaşamış olanlara anlatmaya çalışıyorum çünkü bilmeyene anlatsamda bir faydası yok daha fazla üzülmekten başka bir işe yaramıyor.özlemimi o durumu yaşamayan kimse anlayamıyor abartı geliyor bazılarına belkide bilmiyorum ama beni rahatlatmıyor onlara anlatınca.mesela ben babasıyla el ele tutşan bir çocuk görsem içim cız ediyorken babası yanında olan bir insan hiç etkilenmiyor hatta öyle insanlar gördüm ki babasıyla yan yana glmekten utanıyor anlayamıyorum gerçekten ben bu kadar özlem duyarken onlar nasıl böyle bir şeyi yapabiliyorlar.hayat gerçekten çok tuhaf onların değeri ölçülemezken nasıl oluyor da kıymetleri bilinmiyor çok yazık...

fılojofist kesinlikle haklısın.damdan düşenin halini damdan düşen anlar.gercekten sizi cok iyi anliyorum ve inan sizin bu paylasimini okudugumda gözlerim doluyor ve seni cok ama cok iyi anliyorum.

8 yorum daha var, göster