anonim
tanımlayamadığım bir sorun var. öyle bir his ki gün içinde fark edilmiyor. ama geceleri ansızın gelip kuruluyor göğsüme. boğazımı acıtıyor. geçti dediğim şeyler geçmedi mi acaba diyorum. sonra bir fotoğraf karesi ile bunu anlamaya çalışıyorum. İnsan birini sevdiğini nasıl anlar? ben bu sorunun cevabını gerçekten bilmiyorum. yani şöyle şöyle olur deyip cevap veremiyorum. ama... cümlelerim yarım kalıyor. belki de tamamlamaya korkuyorum. tıpkı bazı şeylerden korktuğum gibi. ya da gururum izin vermiyor. aslında mantıklı düşününce iyi de yapıyor. tekrar aynı hayal kırıklığını yaşamak istemiyorum. tabii ki saçma bir şekilde genelleme yapmıyorum ama çok kırgınım. aslında bir süredir normaldim ama olağan dışı şeyler oldu ve duygusal yönüm baskın taraf oluverdi bu gece. sınav haftası demeden kimseye haber vermeden deniz kenarında buluyorum kendimi. hatta serin havayı bile umursamıyorum. bazı insanlar bir kaç gündür olan güneş gibi. evet adları güneş ama ısıtmıyor. olmasına rağmen yine de üşüyorsun. yalancı da diyebiliriz. hayat hep aynı düzende devam etmiyor. bu aralar üst üste gelen şeyler bir parça uzaklaştırdı beni insanlardan. hatta çoğu şeyden. ama dediğim gibi hayat aynı düzende değil. kim bilir belki de sıcak, güneşli zamanlar yakındır. bertuğ cemil- yağmur . İyi geceleriniz olsun.

Yorumlar

alpheratz ✨
hangimiz normaliz be anonim:) bol şans.