düşünün ki yeşil bir elma yediniz ve biri çıkıp diyor ki "hayır o elma kırmızıydı." sizin yediğiniz elmanın rengini sizden daha iyi bildiğini iddia ediyor ve sanki siz yalan konuşmuşsunuz gibi de ısrarla bunu tekrarlıyor. siz elmanın yeşil olduğunu söylüyorsunuz fakat elmayı yediğiniz için de bunu kanıtlayamıyorsunuz. karşınızdaki şahıs sizin dediğinizi kabul etmiyor, kendinizi inandıramıyorsunuz. İşte son zamanlarda insanlarla aramdaki ilişki verdiğim örnekteki gibi. yapmadım diyorum hayır yaptın deyip diretiyorlar, olay geçmiş zamanda kaldığı içinde kanıtlayamıyorum. karşımdaki insan da inatlaşınca sinirleniyorum. beni benden daha iyi biliyorlarmış gibi konuşuyorlar. yapmadığım şey için suçlanıyorum, alttan alacak sabrım tükendiğinden hazmedemiyorum. sinirlendiğim içinde haksız duruma düşüyorum. İnsanlarla arama mesafe koymamak için kendimi zor tutuyorum. bu durumdan o kadar yoruldum ki, daha ne kadar böyle sürecek ve ben daha ne kadar sabırla olabileceğim bilmiyorum. uzun bir yazı oldu kusurama bakmayın lütfen.

neden kendini kanıtlama çabasına giriyorsun, sen bu şekilde bir şeyleri kanıtlamaya çalıştıkça senin üzerine gelmeye devam ederler. belki bu durum hoşlarına bile gidiyor olabilir. İnsanlarla arama mesafe koymak için kendini tutma, en azından her seyi akışına birak nasıl davranmak istiyorsan öyle davran onlara ve zaten sen mesafe koysan da koymasan da onlara göre kötü olarak damgalanmissin.

6 yorum daha var, göster