anonim
bugün yeni bir şeyin daha farkına vardım. eğer sevdiğiniz kişi sevildiğinden eminse siz sevmekten vazgeçiyor. sözüm genel kitleye diğerleri alınmasın. sevilmeyi, sevmeyi sadece hayatlarına heyecan katması için istiyorlar. İşin heyecanı kaçınca da pufff ve yoklar. unutulan şey ise şu her zaman her durumda heyecan biter. önemli olan hayatı güzelleştirmek için beraber çabalamak. arsız heyecanlarına güzel duyguları karıştırmaları üzüyor beni. bu aralar böyle bir işin içindeymişim gibi hissediyorum. İkinci planda, havası sönmüş balon gibi. oysa aklımın bir köşesinde hep ' onun ilk seni seviyorum' u bana ait' hissini yaşıyorken hemde. duygularımı kamyonu bayır aşağı salmışçasına bırakmıştım ona. yanlış şurda ki herkes gibi olma ihtimali delirtici. ya da sadece zamana ihtiyacı vardır. ondan sadece bu düşünceleri def edicek iki kelime bekliyorum. ama gelmiyor. en azından içinden gelerek söylenmiyor.
neden? herkese güler yüz de neden bana duvar oldun bi anda? yakın olduğun için ruh halini saklama ihtiyacı mı duymuyorsun yoksa başka mı nedenleri? kalbim çok kırıldı. bunu hakettim dimi. şimdi ağlamam lazım. söylediklerin geliyor aklıma. gitmem için mi bunlar yoksa? her şeye tamam da eğer gitmem içinse yapma. söyle sadece söyle. çünkü ben savaşırım. elinden tutup çıkarmak için savaşırım.ruhum bu benim. fakat sen bu işte yoksan anlamı da yok zaten. kendimi deşarj ettiğim tek şey söyleyemediklerimi yazmak. sen sevemezsin gibi geliyo artık bana. bencilsin. sevgiyi bilimsel anlam dışında tanımıyorsun. ve şimdi beni ömür boyu çekeceğim bir cezayla baş başa bırak git. elmas sandığım kalbim aslında ne kadar yumuşakmış. gerçekten kırıldı ve ben toplayamıyorum. ha sor ne yaptım da kırdım diye? görmezden geldin , ihtiyacın olduğunda seslendin sadece..
sevdiğinden değil. duymak istediğimi söyledin. hissettiğini değil. İlk defa kalbimin böyle olduğu insanın boş heveslerine yenik düşen bir ayran gönüllü olmasına üzülüyorum. sevgiye küstüm. en başta da dediğim gibi.... elveda

Yorumlar

pirinc
alttaki gönderinin sahibi olarak açıklama yapma hakkı doğuyo şu durumda. karşılıksız sevmek diye bir şey yok. insan seviyosa sevilmek de istiyor bu gönderinin sahibi arkadaş gibi. ben karşılığını veremediğim için vazgeçtim pişman da değilim. keza aynı şekilde karşılık bulamasaydım da vazgeçerdim... bu iş çıkar işi değil bu iş bir ömür aynı yolda yürüyeceğin insanı seçebilme işi. yani hem sevgi hem mantık @mimarlique