anonim
sadece masum diye , gerçekten sevilmeyi hakediyor diye , başta heycanlı gelen ancak sonrasında neredeyse kadın gibi bile görmediğim biriyle tam 3 yıldır çıkıyorum. öyle bir ben yaratmışımki onun gözlerinde ben yoksam karanlığa mahkum muş gibi davranıyor. bunda benimde hatam var evet !!! aptalım neden sadece sevgili olmadım ki. neden ailesi gibi davranıp herşeyiyle ilgilendim ki !!! ama gelinen noktada ben onunla mutlu degilim. hayalini kurdugum bilgi ve birikimine sahip değil sohbet edemiyoruz sıkılıyorum birlikte iken. hiçbirşey yapamıyoruz hemen hemen desem yeridir. sadece dürüstlük ve masumiyet temasında yaşıyoruz. ben 50 yaşında bir adam değilimki mantık ilişkisi yaşıyayım... aslında herşey o günden sonra başladı. heycanına bilgisine neredeyse yetişemediğim bir kadın vardı ancak benden daha iyisine layıktı. tabiri caizse yetemiyordum. benden 3 yaş büyüktü ve bunu sorun etmiyorduk. tiyatro opera kültürü vardı her hafta giderdi dehşet kitap okurdu siyasetten anlardı futboldan tutunda amerikan futbolundaki takımlara kadar... yani birinin onunla oturup sıkılma şansı yok. bunun yanında yerinde agır tavırlar yerine göre giyim kuşam derken o bir tanrıçaydı gözümde. o zaman neden ayrıldın zorun neydi diyeceksiniz ? çok yoruluyordum aklım sürekli onda kalıyordu gereksiz kıskançlıklar yaratmıyordum ama onu kaybetme hissi onun yanına itiyordu sürekli ve kendi hayatım alt üst oluyordu. ondan içim yana yana ayrılmak istediğimi söylediğimde biliyorum nedenini ama hata yapıyorsun diyip ben istememe ragmen beni telkin etmişti. çok uzun bir süre geçti bir an oldu ve aklıma düştü. garip bir biçimde araştırasım geldi numarasını buldum ve whatsp durumu onunla birlikte oldugum zamanki durumdu. sildim hemen numarasını . git gellerle dolu bir özel hayat bu sebeble gün yüzü de görmez oldum zaten. ne yaparsam yapayım çukur gibi geliyor...

Yorumlar

neutron
@chen hakaten bunlar nasıl bir ruh halindeler aklım almıyo :d