ucuncunesilsaglikci
bir gün oturmuş konuşuyorduk arkadaşlarımla. zaten üç kişiyiz, 'çevrenizde az ve öz kişiler olsun' fikrinin savunucusuyum. kalabalıklara gelemiyorum pek. her neyse. konu ağlamaya geldi. dedim "ağlamak güçsüzlük müdür, yoksa tam tersi midir?". arkadaşım dedi ki "ağlamak insani bir ihtiyaçtır, herkes ağlayabilir ağlamalı da durumuna göre, ama ağlanacak şey var ağlanmayacak şey var." "peki",dedim "büyük olaylara ağlamayıp küçücük şeylere ağlayan insan sence güçsüz müdür?". o kişinin ben olduğumu ve gerizekalı olduğumu söyledi. -tabiki gerizekalı kısmı samimiyetten geliyor yoksa kimse zekama laf söyleyemez 😂-. gerçekten ağlanabilecek olaylarda dik duruşumu bozmamak veya karşımdakini üzmemek adına kendime izin vermem,tutarım kendimi. sonra tek kaldığımda sessiz sessiz ağlarım,kimse bilmez. ama küçücük olaylarda hemen ağlarım,hiçbir şey umrumda olmadan. böyle de bir insanım. peki sizce güçlü bir kişiliğe mi sahibim yoksa güçsüz mü?

Yorumlar

anonim
guclu olmak demek kime nasil davranacagini bilmek demek kimlerin yaptiklarina agliyorsun. ben mesela ailemden baska kimseyi takmam prof. sinif icinde azarlasin guler gecerim umrumda olmaz arkadaslarim yanlis yapsin bisey desin onur kirici bi harekette bulunsun gulerim cevap bile vermem hic etkilenmem. annem bi kez bakip oglum yapma sunu kocaman oldun dese gozlerim dolar. nisanlim ya askim sus dese canim fena sıkılır ortam musaitse aglarim sonra onu da aglatirim o ayri mesele .