suratsiz
hayatımın her döneminde birçok insanla karşılaştım ama en tahammül edemediğim insan tipi istediğini alamayınca çirkinleşendir. İnsanların bu kadar menfaat peşinde koşmasını anlamıyorum. bu kadar basit olmak gerçekten hiç mi dokunmuyor? nasıl kondurabiliyorlar kendilerine? şöyle bir dönüp bakıyorum da hiçbir zaman insanlığı güçlü bir insana rastlamamışım. bende soğukturum ama düşmanımda olsa canının yandığını bileyim hiç düşünmeden yardıma koşarım buna rağmen biz düşünce dost bildiklerimiz bile vuruyor ya gelde üzülme. her şey çıkarları bitene kadar. allah güzel insanlarla karşılaştırsın en azından bundan sonra...

Yorumlar