en cok akşamları severim. günün yorgunlugu bitmiştir. istemedigin kisilerin yanından uzaklasmıs ve kendi ic dünyana dönmüşsündür. kafamı yastığa koyarım ve kendimi sessizlige verip karanlıkla bütünlesirim. kulaga melankolik de gelse bu da benim zevkimdir.

üniversite hayatımın 3 yılı böyle geçti. hatta tamamı diyebilirim. gece heal bas sabaha çat pat.