vizelerden 1 hafta önce berbere gidip ''abi çok azıcık kısalt kestirmeye gelmedim'' dedim. tabi kardeşim ayağı çekti. güvendim. kızlar bilmez o koltuğa oturunca inanılmaz bir mahkumiyet hissi geliyor. teslim ediyosunuz kendinizi. ulan baktım baya bi kısaldı saçlar. beni bi telaş aldı. adama abi yeter diyorum ''düzeltiyorum kardeşim kesmiyorum'' diyor. neyse abi yeter diyorum ''düzeltiyorum'' diyor. ama her makasta zevk alıyor anlıyorum yani. gözü karartmış bu anladım orda. o koltuktan bi kalktım kafamın yarısı yok. samimi olmaya çalışılarak eline sağlık gibisinden şeyler söylerken içimden en afilisinden küfürler edip çıktım dükkandan. şimdi aynaya baktım da saçım kesmesini istediğim uzunluğa -ancak- erişti. trajikomik. bu arada önerilere açığım. yaşamdaki abi iyi gibi

ne demek kızlar bilmez. . bizde kuaförde tüm masumiyetimizle duruyoruz. saçın uçlarından alalım diyorum ya da kırıkları alalım diyorum beklerse olan saç kuaförden çıkınca omuzlarda oluyor. ne hikmetse yani. . şöyle yapalım böyle yapalım diyor bende saç zaten gitmiş değişiklik olsun yap batı diyorum be sonuç puff. . neyse aklıma yere düşen saçlarım geldi daha fazla yazamicam

10 yorum daha var, göster