gençlik öyle bir yazdır ki ne yurt ne ev ne oda yalnızca gökyüzü yeter insana... belki de odanın üstümüze üstümüze gelmesi bundandır kim bilir nefeslerimizin kesilişi umutların tükenişi ansızın beliriveren ağlama hissi... ama görünce gökyüzünü açınca pencereyi duyunca kuş cıvıltılarını o toprak kokusunu çekince içine şükredecek ne kadar çok şey var deyip içindeki körelen duygular yeniden yeşerir tam da yeşermenin mevsiminde... daralan ruhumu dize getirmenin rahatlığıyla yazdığım bu yazıyla hepinize iyi geceler...😊✋

ya penisilin senin yaninda bir hic. tam stresten kafayi yicektim. 28 günde 1 doz kakule istiyorum 😍

4 yorum daha var, göster