ladylazarus
tchaikovsky-autumn

bazen,herkesin, hayatıma girmiş ya da hayatımın dışındaki herkesin bir şekilde bir yerinden tutunabildiğini görüyorum.bense beceremiyorum bunu..

hep aynı yerdeyim.kaldığım yerde bile değil,daima en başında.. kaldığım yer yok,hiç başlamadım.

nefret ettiğim, aptal olduğunu düşündüğüm bu insanların, böylesine usanmadan, istekle var olabildiğini görmek mutsuzlaştırıyor beni. bense çizdiğim bu kayıtsız varoluş çizgisinde, insani tüm his ve eylemleri reddediyorum.

reddedişim yorgunluğumdan ve bu tanrısal bir yorgunluk.

tek isteğim, herkesten uzak, silik bir yerde - yer diyorum çünkü burası kesinlik kazanmış bir mekan değil- tüm zamanımı hayal ederek ve kitap okuyarak geçirmek.

dostoyevski haklı, anlamak ağır bir hastalık.

Yorumlar

alpheratz ✨
bu dediğini rüyamda bile gördüm. beyaz bir kurdum ile kulübem vardı. ağaçlardan yaptığım raflar kulübenin duvarlarını oluşturuyordu. elimde baltam odun kırıyordum. kendi kendime "bir batırmadığımız ora kalmıştı zaten" dediğim olmuştu ama olsun... hatta bir youtube kanalı var adam ıssız bir adaya veya bir ormana gidip sıfırdan ateşi buluyor bıçak, balta filan yapıp ev yapıyordu izlerdim onu hep. İstersen bulup atayım linki onaylarlar herhalde.