tchaikovsky-autumn

bazen,herkesin, hayatıma girmiş ya da hayatımın dışındaki herkesin bir şekilde bir yerinden tutunabildiğini görüyorum.bense beceremiyorum bunu..

hep aynı yerdeyim.kaldığım yerde bile değil,daima en başında.. kaldığım yer yok,hiç başlamadım.

nefret ettiğim, aptal olduğunu düşündüğüm bu insanların, böylesine usanmadan, istekle var olabildiğini görmek mutsuzlaştırıyor beni. bense çizdiğim bu kayıtsız varoluş çizgisinde, insani tüm his ve eylemleri reddediyorum.

reddedişim yorgunluğumdan ve bu tanrısal bir yorgunluk.

tek isteğim, herkesten uzak, silik bir yerde - yer diyorum çünkü burası kesinlik kazanmış bir mekan değil- tüm zamanımı hayal ederek ve kitap okuyarak geçirmek.

dostoyevski haklı, anlamak ağır bir hastalık.

@alpheratz ahah elbette izlemek isterim. seninki daha cesur bir yalnızlık fikri, ben senin kadar iddialı değilim :)

7 yorum daha var, göster