pire
sınav haftasının verdiği gerzeklikten yaziyorum galiba bunu lütfen kimse yanlış anlamasın, sadece farkındalığı veya gerçekçiliğinin tartışılmasını istediğim bir gözlem burda söyleyeceğim şey. tıptaki kızlar erkekler kadar olmasa da yine tıp okuyan sevgili istiyorlar. bunu anlayabiliyorum çünkü tıptaki kızlara karşı erkeklerde aşağlık kompleksi oluşuyor (ki asla kimse kimseden üstün değildir, heleki fakültelerden dolayı asla) . ama tıptaki erkeklerde de artık tıptan sevgili telaşı var (istisnaları saymıyorum). ben mi yanlış bir kanıya varıyorum. doğruysa sebebini merak ediyorum

Yorumlar

Saçın Bozulmuyor Mu?
valla öğretmenlik okuyorum. he öğretmen biriyle olmayi istemem mi isterim, neden çünkü kafam uyuşur. he bu değil ki başka bi mesleği olmasın, tabi ki olabilir. ama benim mesleğimi küçük görüp (ki öğretmenlik genelde küçük görülür!) beni yadirgarsa o tıpa hangi meslek dalının getirdiğini hatırlatır payını veririm. he bir de şu var, kesinlikle öğretmenin branşı olmaz, öğretmen öğretmendir! nerden ne konuya geldim orasi da ayri mesele tabi :) diyeceğim o ki kimse kimseyi mesleğiyle istemesin. alçak veya yüksek meslek yoktur. bu algı zamanında bi çıkmış hâlâ devam ediyor. he öğretmenlik de zamanında en değerliydi ama bak şimdi durumumuz ortada. onun bunun hor görmesine kadar indi. İnsan olsun yeter arkadaşım. ülkeye, bireye fayda sağlayabilsin, yararlı olsun. aldığı parayı kişi haketsin de ne mesleği olursa olsun. saygılar...