an gelir de konuşamaz insan. ne kadar susacağını bilmezliğin içinde dört döner de, kirpiği oynamaz. hani sustukça üst üste döşenir ya bütün anlar, ezilmişliğin tüm sessizliği ile ete kemiğe bürünür tüm sonbaharlar. bütün zorlukları ilmek ilmek çözerken ayırdığı şişten, bi kendine dönemez ya insan. ömrü kum olurda yayılır santim santim her sahile. her sahile an olur anılar. kimi bir ay ışığının altı kimi bir kahve kutusu olur kağıttan. nerelere susuyoruz ki biz. acılara sesimizi mi çıkarmıyoruz? yoksa kana kana mutluluk mu istiyoruz? ne dediğimizde bilmediğimiz anlar oldukça fazla. bu kadar beceriksiz olmayı başarabilirken, nasıl bundan başka bir şey beceremiyoruz... ve sessizlik tuhaf şey.

@subuharoldu 🍀

4 yorum daha var, göster