sev hayatını. İyilikleriyle sev. güzellikleriyle sev. yaşattıklarıyla sev. sana öğrettikleriyle, seni zorladıklarıyla, senden götürdükleriyle sev. hatta içindeki sıkıntılarla sev hayatı, vardır bunları yaşatanın bir bildiği, yaşattıklarının içinden sana anlatmak istediği. her sıkıntı nasılsa bitecek, yerini sevinçler alacak. gelecek sevinçlerin uğruna, hayatı seni bekleyen sevinçleriyle sev.ama kimse icin üzme kendini. çünkü sevdiğin kadar sevilmiyorsun maalesef.hayatını yaşayabilirsen yaşa,gitmek istedigin yerlere git içinde kalan çocukluklarını al koy bavuluna ve git al yanına bir kitap bir cadir ve birde eski bi radyo herkesten uzak,sadece kendinle ilgilen kendine iyi bak çünkü sana senden başka bakan olmaz unutma...

çok güzel söylemişsin de, uygulamak pek mümkün değil malesef. çok zor.. unuttum dese de insan olmuyo işte.beyin bunu söylese de kalp, kalp içinden atamıyo işte bu sevgiyi. tabi kişileri beynimizin ,hayatımızın merkezine oturtan bizsek, unutmanın da bir yolu olmalı.

1 yorum daha var, göster