yine kendimi geceye vurduğum bir zaman, takıldık mı o hüzünlü şarkılara ardı arkası kesilmiyor, bazen de sükutu dinliyorum, söyleyecek bir çok şeyi varmışcasına, duygular değişiyor acı hep bir kalıyor, bir tarafı daha bir acıyor kalbimin, bu acı hiç geçiyor mu? soruyorum kendime sanki geçmediğini, geçmeyeceğini bilmiyormuşum gibi. hangi alem, hangi gün anlayamadığım şu saatte tek bir soru var aklımda ; anlamış mıdır acaba benim onu sevdiğimi? cevabı yok, bildiğim şu; artık geri gelmeyecek bir gidenim var ve bunun tek suçlusu benim, geç kaldım, çok geç kaldım ve ne yazık ki hayat geç kalanları affetmiyor.

insan insana bunu yapar mı be hatırlattın ağlattın. .

5 yorum daha var, göster