aşk, ne kadar da boş ve zaman kaybı. bir insanı tanımaya çalış, huyunu suyunu öğren, sev, birlikte anıların olsun, gül, eğlen, üzül, sevin, güven, sadık kal, sabret, emek harca sonra bir olayla büyü bozulsun. ne oldu şimdi? geçen zamanım çöp. halk dilinde insanları avutmak adına tecrübe deniyor. bunun neresinden ders çıkartılabilir ki? sabretmek mi, sadakatli olmak mı insanların suçu? sevmeyi kenara bıraktım. geri verebilirler mi bana geçen zamanımı? duygularımı kontrol edebilen bir insanım ama öfkem için aynı şeyi söyleyemeyeceğim. bir insan yüzünden yaşadığın olay, tüm karakterini etkilemesi de cabası. yazık. nasıl verecekler bunun hesabını? yanlış anlamayın, acı falan çekmiyorum ya da üzüldüğüm yok aslında çünkü uzun bir ilişkide hiç hata yapmadan ilerledim. hatadan kastım, evleneceğim insan olarak görüp varımı yoğumu ortaya dökmedim ama bir insana nasıl değer verilir bunu öne sürdüm. öfkem bu yüzden var. o da geçecek zamanla, yani öyle umuyorum.. İçimi döktüm, rahatladım biraz olsun. sağlıcakla kalın ✋

bilmem benim için aşk sevgiyi sadakati fedakarliği... bunların hepsini bir arada sunan bir tabak gibi o farklı tatlardan çok güzel bir spesyel oluşturan bir ozelliği var ve o tabak olmadan bunların hepsini bir arada tutmak güzelbir lezzet almak cok daha pahalı ve uzun zaman istiyor.

12 yorum daha var, göster