hayatımda ilk defa annem ve kardeşimden ayrılmak zorunda kalacağım. bu üniversiteye geleceğim. bütün arkadaşlarım gülüyor eğleniyor ama biliyorum ki hepimizin içinde bir hüzün var.
belki onlar da benim gibi gece gizli gizli ağlıyordur. ben annemi nasıl bırakacağım? gözlerinden istemsizce yaşlar akıyor. keşke lise tekrar başlasa ben tekrar küçük olsam. heyecanlansam. oysa kalbim kurumuş gibi. sevinecek halim bile yok. İlk defa küçük bir şehirden çıkıp başka bir yere gidecegim. üstelik hiç hazır hissetmiyorum.
keşke liseye tekrar başlasam

keskeler bitmes

2 yorum daha var, göster