sosyal medya içimiz oldu bizim. çünkü hayatta içimizden geldiği gibi davranamaz olduk. şekilciliğe önem verdik, bizden başka gördüklerimizi kabullenemedik. farklı fikirleri dinleyemedik bile. belki de bizi sosyal medyaya, bilinmediğimiz yere iten şey korku. birilerinin yanında kendimiz olmaktan ya da yalnızlıktan duyduğumuz korku. seviyoruz burayı, çünkü bizi daha az yargılayan var ya da tanımadan yargılanmak daha cesurca. keşke insanları olduğu gibi kabullenebilseydik, kendileri gibi. kendimiz gibi olanı sevmeseydik sadece. belki daha mutlu ve huzurlu insanlar olabilirdik. böylece sosyal medyada sosyalleşen değil de günlük hayatta birbirinin gözüne bakarak nasılsın diyen insanlar olabilirdik. olamadık...
ama yine de neyseki sosyal medya var. hiç olmazsa eskiden içimiz olan insanların yerine burayı kullanabiliyoruz.