büyüklerin dünyasında nasıl olur da düşüncesizlik başını alıp gider şaşırıyordum. gerçekten başını alıp gidiyormuş. hayat buna mecbur bırakıyormuş. zamanla insanlara öğrettiği şey düşünmemekmiş. hele ki başkalarını. tercih gibi yani. çok düşününce mutsuzluk baş ucunda bekliyormuş. mutlu olmak için, beynin bi kısmını boşaltmak gerekiyormuş. şimdi bu yazdıklarımın hepsinin başına galiba koyuyorum. çünkü deneyimlemedim hepsini. son günlerde sıkça yaşadığım şeyi yaşadım. az önce hayata iyi niyetle bağlandığını düşündüğüm birinin de umduğum gibi çıkmaması düşündürdü bana bunları. o da büyüktü, ama diğerleri kadar değil. o da diğerleri kadar büyüdü ve eşiği geçtiği anda olsa gerek ben yine kötü bi gerçekle yüzleştim. umarım ölene kadar o eşiğe gelmem. çünkü beynimin düşünme kısmını hayatımdan çıkarmak beni ne kadar mutlu eder bilmiyorum. tek istediğim benim mutluluğum bencillikte olmasın. ben farklı olayım...

yıldızlı kalp koydum⭐⭐⭐❤❤❤

teşekkürler @hayalmuhendisi