insanin böyle durumlarda sair veya yazar olasi geliyor. arkamda kardeşim dediğim dost , can yoldaslarim 5 tane adam gibi adam birakiyorum ve birde sevdigim en önemlisi de ailem gözü yaşlı annem. benim babam 5 sene evvel önce vefat etti bu 5 sene icindede hem ana hem baba oldu bana. kendisine cok sey borçluyum ne yapsam hakki odenmez bir nebze olsun okuyorum diye seviniyo garibim sirf onun için gidiyorum ya tekrar neyse can yücel in dediği gibi "ah ulan ayrilik bir senle ayrilamadik" hoşçakal çocuklugum.

hayallerle yasarsin gerceklerle sikilirsin. bu kadar basit bu dünya. icinde samimiyetsiz ,cirkin bi o kadarda vicdansiz var. o da onlardan biri hayatina siir yazdigim kadin.. sirf duman dinliyor diye iki bilet aldim konsere bekliyorum o soguk gecede surpriz yapicam güya. . uzerinden saatler geciyo gelmiyo ustune telefonlarimida acmiyo iste o zaman anladim lan vicdansiz oldugunu sebepsizce bekliyorum hala tam 3 senedir. sen ise neyse ya velhasil kelam o gecede boyle soguk ve sessizdi neyse yakin sigaralari

denize bakip yalanlar söylüyorum inanir diye. kulakligimda guzel bir muzik elimde kagit kalem ve bol dumanli bi kahve. düşünüyorum acaba burda varmiyim diye evet diyor biri icimden. yasamak istiyomusun diye soruyor kacamak cevap veriyorum her zamanki gibi o sira deniz hırçınlasiyor,gemiler kaptanlariyla birlikte alabora oluyor ayni benim gibi