ben rahatsız olduğum bi konuyu dile getirmek istiyorum. çoğu kişinin konuşmalarına bakıyorum aşk acısı çekiyor.tamam hadi aşk acısını anladım diyelim.aşk acısı bitmeden yalnızlık serenatları dinliyorum.ben görmekten sıkıldım ve dinlemekten yoruldum.öneri olarak ya kendi içinizde yaşamanızı tavsiye ederim ya da başkalarının fikirlerini kısıtlayacak kadar yaygara yapmayın.çünkü biliyorum bu site sürü psikolojisi üzerine kurulu kullanıcılara sahip.birisi bi konu açtığında herkes o konuya yoğunlaşıyor.birçoğunuzu tanıyor olduğumu göz önünde bulundurursak zeka seviyesinin hiç de azımsanmayacak kadar çok olduğunu görüyorum.şundan eminim ki yaratıcı şeyler çıkarabilecek kapasiteye sahipiz.demem o ki sadece duygumuz değil zekamızın olduğunu da ülkecek göstermeliyiz.türkiye'de tv konusunun %70'ni aşk oluşturunca durum böyle oluyor doğal olarak.bilinçaltımıza bunlar ilmik ilmik işlendi.benim amacım kimseyi aşağılamak ya da ötekileştirmek değil,aksine bir ilmik yakalayıp farkındalık yaratmak.zaman ayırıp okuduğunuz için teşekkür ederim.

sinirimi bozan bi kaç şey ve bazı kişiler var.yüzlerinizi görmeye tahammülüm yok bunu bilin.beni gördüğünüzde kafalarınızı çeviriyosunuz ya hani, sanki çok umrumdaymış gibi triplere giriyosunuz.bi söz var da burda söyleyemiyorum.değilsiniz yani.işiniz gücünüz milletin arkasından iş çevirmek ve birilerini salak yerine koymak.salak yerine koyduğunuz kişiler emin olun sizden daha zeki oldukları için bu durumdasınız.susuyorum diye fazla zorlamayın.açık ve net tehdit olarak alabilirsiniz bu söyleyeceğimi de,konuşmam yaparım.umarım bu yazdıklarımı okursunuz söyleyeceklerim bu kadar