tanımadığım insanlarla sohbet etmekten inanılmaz büyük bi keyif alıyorum. ama sorun şu ki insanın insana güveni kalmamış arkadaşlar. bu yüzden insanlarla tanışma konusunda pek iyi değilim. çünkü verebileceği tepkiden çekiniyorum. ama ilk merhaba karşımdakinden gelince rahatlıyorum tamam diyorum bu herkes gibi değil. ve o kadar her şeyden konuşuluyo ki tanımadığın kişiyle. çünkü ön yargıları yok seninle ilgili. senin de onunla ilgili tabi ki. o an tanımışsınız birbirinizi. o an kim gibi davranırsanız onun gözünde "o"sunuz. yani aslında arkadaştan bi iyi yanı o. çünkü çoğumuz belki de bir şeyleri değiştirmek ister ama çevresi eski "o"nu öyle benimsemiştir ki değişimi kabul edemezler. İnanmazlar da değiştiğine. o yüzden tanımadığınız insanlarla konuşun ara sıra. en azından bi gülümseyerek günaydın merhaba falan deyin. İyi günler herkese.

kendin olmak çok mu zor? yani neden kendiniz gibi davranamıyosunuz? abi sevilmeyiverin nolucak yani. başkası olunca sevilince sevildiğinizi mi sanıyosunuz? o sevilen kişi siz değilsiziniz başkası o. bakın belki de bi insanı eleştirebilecek en son kişiyim ben. ama düşünün benim bile eleştirebileceğim bi haldesiniz. yapmayın lütfen.