kendimi çok yorgun ve bitkin hissediyorum. hiç aklimdan çıkmıyo çıkaramıyorum. her gördüğümü ona benzetmekten yoruldum. herşey o kadar zamansiz geliyo ki ayrılıkta onun gibi bişey bi anda darmadağın oldum sanki 7 ay gecmis ama sanki dün gibi icimde bir ukte var. hersey cok anlamsız geliyo etrafa bos bakan gözler var bende artık.kendimi nasil toparlayacagim bilemiyorum. çok sevdim hepsi bu. bir başka sevdim o yüzden baska sevemedim.

duygularimi disari yansıtan biri değilim dertlesmeyi de sevmem icimde yasarim herşeyi. burayi samimi buluyorum icimi dökmek istedim.hakkınızı helal edin.