nar
İşe 2 dk geç kaldım yine azar işiticem diye hızla yetişmeye calısırken kaza geçirdim ama şükür hala yaşıyorum kahbeler. hayatın ne kadar ucuz olduğuna bir kere daha şahit oldum. s.a. ben geldim.
çok_karanlık_patron!
2 yıl oldu nerdeyse bir kere uygulamayı sildim daha da açamamıştım şifre ve e postamda dorun çıkmiştı denedim 2 3 kere olmadı.bugün online sınavda sistem beni tahmini 95 alacağım sınavdan atınca aklıma burası geldi sinirden ağlarken.şimdi aynı sıkıntı stresi bütünleme de bir daha yaşa.neyse bu hesaba tekrar erişince evladımı bulmuş gibi sevindim
iyikalplipsikopat
merhametimden yedigim iki kazik:

6-7 yasindayken
benden 9-10 yas buyuk gokhan diye bir cocuk vardi beni hep dover, asagilar saf olmamla alay eder amele gibi islerini yaptirtirdi, cok sevdigim, cipsten cikan topac gibi bir oyuncagimi bicagiyla kesmisti, mahallede mac oynarken bana "gokhan beni sikti" dedirtip ses kaydi alip herkese gosterip alay etmisti,

bir kere bu olaylari cok hafif ustunden babama anlatmistim, bu cocugu doveym mi napayim falan demisti bende acimistim yok onemli degil falan demistim, bu cocuk 6-9 yaslari arasi hayatmi skmisti, futbol oynardik beni kaleci yapar sert sutlar cekerdi, futbol oynamiyorkende yolda tek gordugunde kafama dogru top atardi bir keresinde kaleci yapip arkadasi toygar diye biriyle birlikte cok sert sutlar cekmislerdi topu kurtarayim derken belim cok acimisti aglayarak eve gitmistim falan bu olaylardan dolayi hafif kekemeligim baslamisti ve hala top oynayan cocuklarin arasindan gecerken her an kafama top gelecek diye korkma hissim var
6. ve 7. siniftayken
sinifta kürt oldugu icin dislanan bir cocuk vardi, bizim mahalledeydi, biraz fakirlerdi, babasi taksi soforuydu, yeni tasinmistik, mahallede ilk tanistigim cocuklardan biriydi, okula ilk geldigimde cocugu sinifin kabadayisi tipler asagiliyordu bende daha ilk gelir gelmez onlara kafa tutmustum.cocuga hep destek oluyordum,tenefuslerde yaninda oluyordum onunla geziyorum diye bize "ayrilmaz ikili" falan diyerek gulenleri aldirmiyordum,

ve her gun, kardesine tost alsin diye 3lira harcligimin 1lira sini veriyordum, boyle aylar gecti bir gun cocugun yalanini yakaladim, bana "senin parayla kardesime tost aldim, param bitti" demisti ama sonraki tenefus verdigim 1 lirayi keyfine gore harcamisti

sonra ben buna para vermemeye basladim, cok zaman gecmeden diger arkadaslarimla(mahalleden, farkli siniflarda) arami bozmaya basladi, ardindan durduk yere bana saka niyetine saldirmaya, hakaret etmeye basladi

o cocuk yuzunden yalniz kalmistim, tenefuslerde yalnizdim, her tenefus baska siniftaki arkadasima gidiyordum ki o da beni pek sallamiyor oylesine yaninda tutuyordu, 2 yillim tenefuslerde boyle gecti

bu sekilde cok ornek var, cocukluktan beri merhametim yuzunden hayatimin en guzel yillarini baskalari caldi, bana en buyuk zarari merhametim verdi ve nefretim sayesinde daima guclu oldum, bana daima nefretim cesaret ve guc verdi

devami psikopatlik iceriyor
devami psikopatlik iceriyor
devami psikopatlik iceriyor

eger o kurt cocuk suan benim merhametime kalsa babasi ile annesini gozleri onunde idam eder, kardesiyle kendisini hapseder, ikisinide ac birakir ardindan her gun parmaklarini kesip pisirerek yemek olarak verir bu sekilde gun gectikce ikisinide tamamen ampute birakir bu sekilde olume terk ederim

eger gokhan merhametime kalsa
sorgu odasi camindan gorecegi sekilde sandalyeye baglarim

icerideki esine cocuklarinin parmaklarini kopartmasini yoksa hepsini oldurecegimi soylerim, ardindan kadini zihnen sakat(beyne elektrik), gokhani ise felc birakirim ve omur boyu bu sekilde yasamaya mahkum kalir ve benim gibi her gun pismanligi yasar dusunur olmek ister ama olemez

vicdanimi ve gucsuzlugumu anakinin annesi, ona bunu yapan yaratiklari hayatimi calanlar, ve anakini ise nefretimin gucu gibi goruyorm bu videoda


mimarlique
daha bugünün ilk dakikalarında günün güzel geçmesi için iyi dileklerde bulunmuştum, fakat şuan kapatın gidelim moduna gelmiş durumdayım. ana kampüse çıktım, sınıfa girdik, hoca yanına almış korumalarını herkesi hizaya soktu inceden sınavın nasıl olacağının mesajını vermişti ki 100 soruluk sınav kitapçığını, ve optik kodlamayı önümde bulmam bir oldu. bir kere ben üni hayatım boyunca toplam 100 soru çözmedim, en son lysde yaptığım kodlama apayrı bir sinirimi bozdu, sorulardan zaten bahsetmiyorum, öff yani yaşayasım bile kalmadı, nefes alamaz hale geldim, çıktım bir an önce sahile atmak istiyorum kendimi o da ne dişin önünde bir hanımefendi, tekrardan nefes almaya başladım, kan dolaşımım hızlandı, bir daha görebilmek için rüzgarda dili dışarda savuran köpek gibi kafayı camdan çıkardım, o insanüstü varlığa son kez baktım, kafam allak bullak oldu, adeta kendimden geçtim ama dönemedik bir daha geriye, neyse yaşıyorsak sebebi sensin bil istedim
bohemian
arkadaşlar kusura bakmayın günde bir kere giriyorum buraya jsksks hepinizi birden etiketleyemedim burdan yazıyorum. tıpta okuyan eş aramıyorum djdkdkdk tıpta okuyorum ve yeni başladım. tıpta okuyan arkadaş arıyorum...
Beginnerdoctor
yüzünü bir kere bile görmediğim, sesini hiç duymadığım ama yüreğini hissettiğim güzel insan,
konuşma arasında geçen bir kupa muhabbetinin bu arkadaşlığı somutlaştırabileceğini kim bilebilirdi ki..
yüzün yok belleğimde ama hediyen var elirimde, içinde güzel bir yürek ile. hep mutlu ol 💛
and he lived happily ever after
bazı babası belirsiz kişiler tarafından yapılan bu dergi beni çok üzüyor. bir kere çizerleri oksijen israfı yapıyor artı bu dergi kağıda basılıyorsa bir kağıtla yapılabilecek en kötü israf yöntemi, basılmıyorsa da kin ve nefretten başka bize sunduğu olmadığı ve elektrik israfı olduğu için yine doğaya zararlı. neresinden baksak zarar :/
Snake
sevmek sobaya dokunmak gibidir, bir kere yanarsan izi kalır sonra bir daha dokunamazsın sadece yanına yaklaşırsın


zoey
bir kere güvenin kırıldıktan sonra, hayatında belki de sana asla yanlış yapmayacak insanlara bile sorgulayarak, her güzelliğe biraz tereddüt ile bakıyorsun. güven bir kere kırıldıysa, her şey biraz siyah beyaz artık. dünyanın en hüzünlü olaylarından birisi de bu aslında.
and he lived happily ever after
iyy, böyle şeyleri gördükçe beni afakanlar basıyor. bugün e1'de iki teyzede samkart yoktu bir tane hanım kızımız onların yerine kartını bastı. sonra kadınlardan biri biraz para verdi. hanım kızımız da bu para fazla dedi geri uzattı, kadın al dedi, bu yok alamam diyor uzatıyor, kadın kızın avucunu kapatıyor olsun diyor, kız da yok diyor alın diyor, kadın almam sen öğrencisin sana lazım olur diyor, kız bu para çok diyor falan iki tarafın elleri arasında bir mücadele var parayı birbirlerine iteliyorlar. atilla taş yunanistan'a böyle itelenmedi, o derece. en son kız verdi parayı, para artık para olmaktan çıkmıştı o hengamede iyice buruşmuştu. para dediğim de 5 lira, 5 (tam görmemiş olabilirim biraz da bozukluk vardı sanırım). bir kere söyle para vermenize gerek yok de yahut bu para çok de, sonra at cebe gitsin ne uğraşıyorsun. sanki kart bastın diye sana 1 milyon dolarlık çek yazdılar, bu nedir arkadaş.
Mezun bey
ben sevdimmi güzel severimcilerden değilim. bir kere sevdim, oda gönlüme sultan, ömrüme ortak oldu. öyle ki gözleri yeryüzündeki cennetim, adı alın yazımın tek okunaklı yeri oldu. şimdi diyeceksiniz lan bu aptal herif neden bahsediyor. haykırmak istiyorum yahu, adını dağa taşa haykırmak istiyorum.

Selam Ziyaretçi

Gördüğüm kadarıyla henüz giriş yapmamışsın! Lütfen giriş yap, bekliyorum :)