sevdiceğim dün hediyesini açtı kurabiyeleri görünce ağlamaya başladı gel de sevme bu çocuğu 🥰🥰🥰🥰

orospu çocuğu çinliler şiirim

allah bile yaratırken
uğramamış sizinle
bir tane modeliniz var
gerisi hep çizimle

o kadar nimet varken
yiyorsunuz yarasa
düşşe keşke yurdunuza
meteor hem de devasa

bene ait değildir, sövenler dikkat etsin

yolda servis aracı gördüm. İçinde çocuklar birbirleriyle şakalaşıyorlar, gülüşüyorlardı. üstlerinde okul forması, ilk gün heyacanında olduklarını çok belli ediyorlardı. azıcık ileride okul gördüm. oradada okul bahçesinde , top oynayan çocuklar gördüm. eve geldim, üst komşumuzun çocuğu okuldan gelmiş. kendinden ağır çantasıyla okuldan dönüyor. İlkokul yıllarımı hatırlatan o kadar çok şeyle karşılaştım ki, bugün sürekli o yılları düşündüm. servisten eve dönerken günün bitmesinin neşesi, servis arkadaşlarımla sohbetlerim aklıma geldi. okul bahçesinde basket oynardık hep, oynamalara doyamazdık. çocuk olmanın kıymetini bilemedik. İyi yada kötü bir çocukluk fark etmez.çocuk olmak başka bir şey. büyüdükçe dert, kaygı, kafamızdaki düşünceler daha fazla artıyor. o yılları ne kadar çok özlediğimi farkettim :(

yurttan çıkıyoruz ders çalışmak için kütüphaneye geliyoruz burası daha berbat kanser olursunuz kanser orda yazıyor dimi aq çocuğu yukarı yiyecek ve içicek ile çıkmayınız diye hadi çıktın ee aq totoşu maç izlermiş gibi paket açılır mı youtube paket açılımı mı yapıyorsun nedir yani sen de bir anne evladısın dimi

gene sinirlendim...neden çünkü karşımda ki bir çocuk ama nasıl ve ne çocuğu orasını söylemeyeceğim...ayıp olm ayıp ben insan gibi davrandıkça üstüme geliyorlar birgün çok fena patlayacağım ama ne zaman bilmiyorum umarım tez vakitte samsundan gidersin yoksa ben gidicem ahmet kaya değilim ağzına sıçar öyle giderim insan olmaktan anlamıyorsun çünkü...

herkese merhaba. dün(15.05.18) metro turizm'in 523423 sefer numaralı aracı ile samsun'dan sakarya'ya gelen; adının kübra olduğunu, ve 19 mayıs üniversitesinde öğrenci olduğunu öğrendiğim, hiç tanımadığı halde yanında oturan çocuğu yolculuk boyunca kucağında yatıran, zaman zaman da yan koltuktaki çocuk ile de ilgilenen hanım hanımcık olan, o kadını arıyorum bu yazıyı görmesini sağlar mısınız??

bugün dedemi ziyarete gelen misafirlerin yanında iki oğlan çocuğu vardı, birinin saçları uzun kıvırcık o kadar şekerdi ki ! mıncırdım ama pek pas vermedi. rigbymi götürmek istediler dfgdf o benim köpeğim dedim, buldular beyaz beyaz pamuğumu. giderken de elimi öptü başına koydu jsddjg hayır birkaç beyaz tel çıktı diye bu muameleyi hak ettim mi sahiden ?? berhudar ol evladım.

dün dünya saati hareketi vardı, ışıkları kapatacaktık ajandama dahi yazmıştım lakin ajandam yanımda olmayınca tamamen unuttum, çok üzüldüm. barış özcan' ı severek takip ediyorum lakin şanışer' le düetini izlemeye cesaret edemedim. raple ilk tanışmam da şanışer' le olmuştur, anılarım depreşti. katip ol sabahın ilk ışıklarınah diye müptezel gibi dolaşarak tükettim 2007 yılımı ddfgdf bir erkek arkadaşım yakalamıştı, o zamanlar küçüğüm tabii, sen şanışer mi dinliyorsun dedi. ben de kuzenimden görüp yüklemiştim, yok yaa onu kuzenim atmış, ben dinlemiyorum falan diye atarlanarak ' kuzenim yapmış yea ' jargonuyla da ilk o zaman tanışmış oldum.

bu da günün rap parçası olsun :

çocukluk ne güzel şeydi!
alamadığımız oyuncaklar vardı belki ya da zorla ağzımıza sokulan yemekler. belki kısıtlamalar vardı, bizim defalarca nedenini anlayamadığımız. ama mutluluk da vardı. saf, temiz, yürekten.. zaman hiçbir şeyi çözemediği gibi daha da karıştırdı hayatımızı..
çocuk kalabilenlere selamlar, yüreğinizdeki çocuğu bırakmayın vesselam..

bana iki beden büyük gelen kırmızı sweatshirt'ün kapşonunu kafama geçirip, zenci kankalarımla suç işlemek istiyorum. süt çocuğu aşağılık bir beyaz yakalının rahat ve pembe götünü korkudan titretmek istiyorum.

dünyada ne kadar gereksiz daha doğru tabirle kafasız insanlar var. bugün arkadaşım hasta diye çalıştığı hastaneye yanına gittim. serumlar bitince hazırlanıp çıkarken, orda çalışan temizlik görevlisi bir kadın, arkadaşımın yanına geldi, onunla olan tanışıklığından aldığı cesaretle sanırım bana ‘ sen bu kıyafetle nasıl sanayiden geçtin, adamlar napsın, adamlar ne yapsa da haklılar ‘ dedi. üzerimde her yeri kapalı, diz altı kırmızı bir elbise var, sadece yanlarından dizime dek olan iki yırtmaç vardı. kaldı ki üzerimde her ne olursa olsun, bu nasıl bir zihniyet ki, benim kılığım her türlü şiddeti, sapıklığı kabul edilebilir kılabilir ? normalde tartışmayı, bilhassa bu tür insanlarla ağız dalaşı etmeyi hiç sevmem fakat o an arkadaşım hasta olmasaydı yaşamımın tartışmasını yapacaktım sahiden. bu yazıyı okuyup da, o kadına hak verecek bir sürü insan var biliyorum. venüs yolculuğu’ nu okudunuz mu efendim şahane bir tiyatrodur sizleri de bir uzay gemisine doldurup sonsuz bir venüs tatiline göndermek istiyorum ! düşündükçe başım ağrıyor bir de üstüne yengemin kuzeninin iki yaşındaki oğlunun öldüğünü duydum. lösemi hastasıydı, çocuğu sadece fotoğraflarda gördüm fakat minicik bedeni nasıl zayıf düşmüş.. zaten şu sıralar aşırı bir anne şefkati taşıyorum, şimdi de oturdum buna ağlıyorum. bugün oldukça tatsız bir gündü, umarım sizin gününüz şeker gibi geçmiştir.

İyi geceler sevgili müdavimler

geçen gün otobüste giderken bi kız çocuğu gördüm. üstünde kırmızı montu vardı. hala varmış onlardan, şaşırdım. o montlar ben 1-2. sınıfken modaydı. benim mavi bi gocuğum vardı, ama herkeste o kırmızı montlardan. ben de ondan istedim ama annemler almadı, hatta sonrasında baya güzel pembiş birini aldılar. hem daha kalın, hem daha güzeldi aslında kırmızılardan. ama kırmızılar hiç benim olmamıştı ya hep gözüme onlar daha güzel gelmişti. bugün görünce iyice farkettim de benim değil pembe, mavi montum da onlardan daha güzelmiş aslında. tabi o zamanlar annem benim gözümden bakmayıp, objektif baktığından almamış. İyi ki de almamış ya, benim montum daha güzelmiş 🙈 bazen böyle oluyor işte, onları anlamak için biraz büyümek gerekiyor. umarım annemi daha da iyi anlayacağım günler yakındır.

dün plastik cerrahiye uğradım. doktor tahminimce 3 yaşında olan çocuğun elindeki sargıyı açıyordu.o sırada beni çağırıp yardım etmemi söyledi. bir yandan yardımcı olmaya çalışıp diğer yandan küçük çocuğu izliyordum. son sargı bezini de açınca şöyle bir tepkiyle karşılaştık "aaa parmağımı neden aldın geriye 9 tane mi kaldııııı" annesi dayanamayıp ağlamaya başladı çocuk ise parmağının alınmasına şaşırmaktan başka bir tepki göstermedi çünkü o sırada yapabildiği tek şey annesi ağlamasın diye "canım hiç acımıyor kiiii" demekti.böyle anlarda asla tepkisiz kalamıyorum sanırım bu yüzden ölene kadar profesyonellikten uzak kalıcam

kuzenim bu aralar çok agresif. hoşlandığı çocuk twitter dan başkasına yürüyor, kuzenim ona instagramdan engel atıyor sonra kaldırıyor sonra çocuk buna tekrar istek atıyor, sonra bu kabul edip ona mesaj atıyor. okulda başka bir kız bundan hoşlandığını kuzenime söylüyor, kuzenim çocuğu kıza kötülüyor. çocukla kız kuzenime geliyor hesaplaşmalar falan. arada 5 yıllık bir mesafe var ama ben ona yetişemiyorum. bu hayat beni erken mi yordu ne😂😂