merhabalar sevgili omüdedikodu yazarları, merhaba değerli dostlar. epey olmuştu buralara yazmayalı. siteye girmişken birden çalakalem bir şeyler yazmak istedim, özlemişim... sizce de zaman çok hızlı geçmiyor mu? daha doğrusu bu konuda kendimle çelişen bir fikrim var. bir gün içerisinde o kadar çok olay, konuşma yaşanıyor ki sanki bazen gün bitmiyor gibi geliyor. hatta gün içinde spesifik bir olay olmazsa günleri sıklıkla karıştırıyorum. sanırım bu benim için 2019'da üniversiteden mezun olmamla birlikte hayatımda fark ettiğim bir durum. o zamandan bu zamana nasıl geldik, neler yaşandı, nasıl bu kadar vakit geçti bilmiyorum. geçen sene diyesim geliyor üniversite yıllarım için. bu aradaki kayıp zamanda pandeminin de etkisi olduğunu düşünüyorum. aslında kendi adıma çok da kayıp değildi. atandım, işim oldu, hayatıma çok farklı yeni insanlar girdi, yeni bir şehre alıştım, evim değişti, her şeyim değişti belki de... eski yazılarımı silmemiş olsaydım bunlardan bir kısmının konusunun değişimle alakalı olduğunu söyleyebilirdim. yapı olarak değişiklik seven biri değilimdir. çok sabit fikirlerim var ve acayip bir şekilde rutin severim, konfor alanından çıkmayı sevmem aslında. bu süreçler elbette benim için zorlayıcı oldu ama şimdi bakıyorum, günler birbirinin aynısı. zaman, o an içindeyken geçmiyor gibi gelse de bir bakmışsın yıllar geçmiş çoktaaan. bir gün içinde çok şey oluyormuş gibi gelse de hiçbir şey yapmaya yeteri kadar vakit kalmıyor. bu ne yaman çelişki annee? tamam tamam bir daha şarkıya bağlamayacağım :) belki de benim hiçbir şey için yapacak vakit bulamamam benim zaman yönetimimin kötü olduğunu gösteriyordur, bu da olabilir. zamanı algılama biçimimiz değişiyor. yaşantılarımız da değişiyor. bu yazdıklarım herkes için geçerli olmayabilir elbette. sizde durumlar nedir ahali? bu arada İstanbul'daki kızlar eqlesin, kıps ;) İyi geceler canım dedikodu.

bu arada böyle hitap ediyorum ama gerçekten içinden geldiği gibi yazıyorum çünkü bu sitenin olması bana güven veriyor. normalde kendimi yazarak iyi ifade edebilen biri değilimdir. sayısalcı olmamdan mütevellit kelimelerle aram pek de iyi değildir -en azından sayılara nazaran-. tanımadığım insanlara bir şeyler anlatmak yıllar önce de daha kolay geliyordu, şimdi de. ha şimdi bakınca sitede tanımadığım pek de kişi kalmamıştır, anonimlik falan hak getire ahahjs. neyse sitenin bana kattığı en güzel şeylerden biri yazı yazmak oldu. anlattığımı dinleyecek kimse olmasa bile buraya gönül rahatlığıyla yazabileceğimi biliyorum. kaldı ki buradan tanıştığım çok güzel insanlar var ve onlarla sohbetimiz hâlâ devam ediyor. İyi ki o insanlar var, iyi ki bu platform var... 💜

bazen yaşadığım şeyler aklıma geldikçe oturup bir sigara yakasım geliyor...

bu 1+1 daireleri yapanlar sizce de işin cılkını çıkarmadı mı? üst komşu o*ursa sesi buraya geliyor. yan komşuyu siz düşünün

o kadar içim sıkılıyorki evdekiler konuştuklarında bile sesleri kötü geliyor. hoş geldin herkesten her şeyden tiksinme perisi

bazen her şeyi hortum tutup foşur foşur yıkayasım geliyor.

sevdiğim birinin üzüldüğünü duyunca, görünce bütün gezegeni yakasım geliyor

öyle telâşsız, acelesiz, sessiz, sakin olmayı seviyorum. dünyâdaki hiçkimsenin benimle veyâ yaptıklarımla ilgilenmiyor olması bana huzur veriyor. artık savaşı kimin kazanacağını merak etmektense, bir saksıda çiçek yetiştirmek daha anlamlı geliyor.

şu duvarda zamanında ne trash talklar yaptık ama şimdi elim varmıyor ya. herkesi ölümüne kötüleyesim geliyor ama bi türlü yapamıyorum... gerçekten iki insan arasında kötü olan kişi olmak istiyorum ama vicdanım buna müsade etmiyor. egomun, büyüklüğün bende kalmasına ihtiyacı var. aynen öyle

hayatımın kimin nerede olması gerektiğini en iyi bildiğim dönemindeyim. kafamın ve kararlarımın en net olduğu, kalbinden ve sevgisinden emin olduğum insanlarla beraber olduğum bir döneminde. her şey en kötü haliyle bile çok güzel geliyor böyle olunca. sıfır şüphe ve belirsizlik.

yavaş hareket eden insanlara tahammülüm yok. deliriyorum yaptıkları işi izlerken. 5 dakikada yapılabilecek şeyleri uyuz uyuz yarım saatte yapıyorlar. onlar iş yaparken "off bırak be şunu mıy mıy mıy 1 saatte yapamadın" diyip kenara itesim geliyor. çok sakin olduğum bir ana denk gelse bile bir anda 10 kaplan gücünde sinirlenip gözüm dönebiliyor.

sevgili müdavimlerimiz.

sitemizin mesaj bölümüyle ilgili çok fazla soru geliyor. yeni üyelerimiz için aydınlatıcı olması babında açıklama yapıyorum.

siz değerli üyelerimize daha iyi hizmet verebilmek amacıyla, sitemizde bulunan mesajlar bölümünü gif gönderme, sesli mesaj gönderme, görüntülü sohbet, admin radyo paneli, grup sohbet, canlı yayın, canlı tv, canlı bahis, canlı casino, canlı balık, alabalık ızgara, eft, havale, posta çeki, elektrik, su ve doğal gaz fatura ödemesi, kontör yükleme, ssk ve bağkur ödemesi, halı kilim ve yolluk kenarlarına overlok gibi ihtiyaçlarını karşılamak adına 2 sene önce ikindi namazına müteakip bakıma aldık.

bakım tamamlandığında buradan ilanen duyurulacaktır.

tatil dendiği an otogara koşup kaos çıkaranlar, ilk size bulaşır gibi geliyor bu gidişle

@mayk lütfen engelleme ya da gönderi gizleme gibi bir şey getir siteye. bazı gönderileri gördükçe siteyi kullanmayı bırakasım geliyor. lakin senin lamborghini almanı istediğimden bunu yapmıyorum.

nusaybin’den herkese selamlar. şartlar çok iyi sayılmaz ama kötü de değil. allah devletimize zeval vermesin. yaralı askerlerimizin iyileşmesi için herkes seferber oluyor. sınıra yakın noktalarda devriye atan askerlerle birlikte bizde bulunuyoruz. taciz ateşleri yaralanmalar olur diye. basit taciz atışları oluyor ama bizim görevli olduğumuz yerde çok şükür yaralanma olmadı. piyade ve jöhler ile aynı yerdeyiz. askerimizin morali üst seviyede. çay demliyorlar gece nöbetteyiz diye bize getiriyorlar hocam lütfen alın içiniz ısınsın bize derman olmaya geldiniz diye. saz çaldı bir arkadaş çok eğlendik türküler filan. sonra mermi ve havan sesiyle onlar silahlarını biz sağlık ekipmanlarını alıp hemen kontrollü bir şekilde komuta merkezi ile iletişime geçip sahaya iniyoruz. terör örgütünün çekilmesiyle birlikte biraz daha sakin. taciz ateşleri dışında sivillerin ve askerlerin olduğu yere havan düşmedi. türk kızılay’ı ile de sürekli iletişim halindeyiz. sivil halk da askerine kan vermeye yardım etmeye sürekli geliyor. bir sürü kamera ve İha ile sürekli etraf izleniyor. umke ekiplerimiz de asker düzeninde takip mesafesini koruyarak anında yardım gereken yere intikal ediyor. güzel samsun’a çok selam. bugün pazar bizim yerimize de kıymalı pide yiyin :)

bu adamlar türkiye'ye geliyor. vay beee. çok şeyler kaçıracağız yine.

yine yazmam gereken yazıları yazmamak için, okumam gereken şeyleri okumamak için kendime türlü türlü meşgale bulduğum saatlerdeyiz. bu meşgalelerin en başında da tabi ki temizlik yapmak geliyor. gerek kitaplık olsun gerek komodin çekmeceleri olsun defalarca temizlenecek. kaçış yolu gibi kaçış yolu valla..

14 aralıkta ankara'ya amorphis geliyor. toplanıp gitsek mi? dkdkkskdskdksj

İnsan gerçekten hastaysa, hastaneye gidip serum taktıracak kadar kötü hissediyor ise telefonunu kapıp, konum bildiren, kollarında serumla, hikaye atmak nerden akıllarına geliyor?

itiraf etmeliyim ki ben çok az gece kalbi kırık uyudum. bu gece de onlardan birisi. o kadar ağır geliyor ki.

şimdi neden hiçbir şey yapmıyorsun?
raskolnikov sert bir sesle ve isteksizce:
— yapıyorum… dedi.
— ne yapıyorsun?
— İş…
— ne işi?
delikanlı bir süre sustuktan sonra ciddi bir sesle: — düşünüyorum, dedi.

suç ve ceza kitabından alıntıdır.
düşünmek dünyanın en zor işidir.şu cümlelerden sonra buna katılmamak elde değil.fazla düşünmek hem psikolojik hem de fiziksel sorunlara yol açabilir. enerjinizi, hevesinizi kaçırmak gibi bir yeteneği vardır. eğer gereğinden fazla düşünürseniz. diğer bütün işlerinizi engelleyecektir. mesela ben şuan gelecek kaygım ile düşüncelerim çarpıştı ve ders çalışamıyorum. düşünmekten odaklanamıyorum. düşüncelerim beni engelliyor. sınavlardan nefret ediyorum.sınavlar insanları depresyona sokup öldürmek için varmış gibi geliyor. 😬