şu duvarda zamanında ne trash talklar yaptık ama şimdi elim varmıyor ya. herkesi ölümüne kötüleyesim geliyor ama bi türlü yapamıyorum... gerçekten iki insan arasında kötü olan kişi olmak istiyorum ama vicdanım buna müsade etmiyor. egomun, büyüklüğün bende kalmasına ihtiyacı var. aynen öyle

sövme zinciri başlatıyorum arkadaşlar. buyrun. kime neye sövmek istiyorsanız buradan haykırabilir, pöykürebilirsiniz. salavat zinciri gibi düşünün. salın gelsin. yoksa başka türlü sakinleşemeyeceğiz. ben başlıyorum ⬇️⬇️⬇️

@thor 'un bir türlü okuyamadığı kitap franz kafka- şathor

eeee tilkinin dönüp dolaşıp geleceği yer kürkçü dükkanıymış. dörttealtıyı görmeden mezun oldum, ailemi ardımda bırakıp bambaşka bir şehre taşındım, stajyer maaşıyla geçinmeye çabaladım, defalarca kayboldum ama yolu buldum, kendimle çok defa gurur duydum.dedim ki işte senin hayatın, tahmin edemeyeceğin kadar özgürsün ve nihayet huzurlusun. sonra pufff... 7 yıldır görmediğin lise arkadaşınla karşılaşıyorsun, arayı kapatmaya çalışırken bir bakıyorsun abayı yakmışsın. flört edip etmediğimizi bir türlü anlayamadığım 1-2 aydan sonra bir gece yarısı 'ne olacaksa olsun' diye dürten şeytandan sonra şuna benzer şeyler söyledim 'kafamı karıştırıp durma, nasıl davranmam gerektiğini düşünmekten, acabalardan yoruldum' ve ardından bütün kız gruplarına artık enişteleri olduğunu ilan ettim. sonra bir bomba daha gukkiiiii eski sevgilisi, sevmemiş, ama çok şey yaşanmış, hatta evliliğin kıyısındalarmış desem yeri , kız benimkinden ayrılmış gitmiş başkasıyla evlenmiş cart curt. hayaleti resmen peşimi bırakmıyor, karşılaştırma yapmaktan kendimi alamıyorum çünkü hissedemiyorum arkadaşlar, sevildiğimi hissedemiyorum. tam olarak ne hissetmem gerek onu da bilmiyorum ama her seni seviyorum dediğinde doğru mu acaba diye düşünmekten yorulmuş vaziyetteyim

zuzula ve çikimero cin kabilelerinin sponsorluğunda medyumluğa başladım her türlü bağlama büyüsü yapılır iletişim için gönderiyi beğenip 2 elham 1 fatiha okumanız yeterlidir..sevgiler saygılar
best regards

saçlarımı şekilden şekile soktum. her türlü örgüyü denedim. yine ders çalışmamak için her türlü yolu deniyorum.

tek umudum edindiğim arkadaşlarımın güzel fotoğraf çekebiliyo olması kazığı her türlü yiyeceğiz zaten

yine yazmam gereken yazıları yazmamak için, okumam gereken şeyleri okumamak için kendime türlü türlü meşgale bulduğum saatlerdeyiz. bu meşgalelerin en başında da tabi ki temizlik yapmak geliyor. gerek kitaplık olsun gerek komodin çekmeceleri olsun defalarca temizlenecek. kaçış yolu gibi kaçış yolu valla..

gelenekselleşen " ika'nın iki haftada bir grip olması sezonu" na giriş yapmış bulunmaktayız. vatana millete hayırlı olsun. lütfen boş boş favlayıp geçmeyelim, bi mandalina bi limon bişey kapıp getirin. her türlü c vitaminine açığız🤧

sokakta bi kedi miyavlıyor. sürekli ama. durmadan. az önce aşağı inip bakındım fakat sanırım beni fark edip miyavlamayı kesiyor. sesinden anladığım kadarıyla yavru ve çok korkmuş. bir türlü tam yerini tespit edemedim. hayvan resmen ayağına çağırıyor ama yanına gidince de korkudan bir yere saklanıyor. bu konuda deneyimli olan @Chiko ve @Eleni yi göreve davet ediyorum... gelin el eleverip şu hayvanı bulalım

deli gibi uykum varken bir türlü uykuya dalamama sorunsalı... yedin bitirdin beni

bölümüm ile ilgili iş bulamadığımdan iş bulması daha zor olan bir bölüm daha okumaya başladım, akıllanmıyorum bi türlü

netflix çağında hala nasıl can sıkıntısı çekiyorsunuz ? bir türlü anlayamıyorum.
dizi tavsiyesi alırım bu arada.

'sitemizin kıymetli müdavimleri mutlaka cevap verecektir. ' buradaki kıymetli müdavimler biz oluyoruz, hepiniz hoşgeldiniz, her türlü soruyu sorabilirsiniz

kendimi de anlatmak istemiyorum artık,hep aynı şey değişen düzelen hiçbirşey yok,büyük olasılıklada düzelmeyecek böyle leş gibi dayanabildiğim yere kadar devam edeceğim,yeter lan ne çilem varmış bitmedi bi türlü isa mıyım olum ben o bile bu kadar çile çekmedi çarmıhta ölmem kardeşim pompalıyla vur pompalıyla...evet inceden kafayı yedim sanırım

tüm gün boyunca yakıp kavurdu güneşin sıcağı yaz okuluna gelmiş şu kulları. evet. ben de yaz okuluna geldim. hem de ihtiyacım olmadığı halde geldim. bazı nedenlerim var tabi kendime göre. ama bu nedenlerden en büyüklerinden biri bu şehri gerçekten sevmem ve kendimi burada gerçekten iyi ve özgür hissetmem. her gün iyi ki de gelmişim diyorum zaten. ders bitip yurduma doğru yol aldığımda da tekrar kurdum bu cümleyi. geldim yurduma. yemeğimi yedim. sonra yine yapmayı sevdiğim şeylerden biri olan yemek sonrası yemekhane penceresinin önüne oturup öyle samsunu ve denizi izledim sessizce. ben öyle otururken bulutlar geldi, önce güneşi kapattılar sonra gökyüzünü kapladılar. ardından incecik bir sağanak boşalttılar ferahlamaya hasret şehrin üzerine. ben de bu fırsat deyip odama indim giyinip çıktım dışarı. ama yaz yağmuru. kısacık sürdü. olsun, hiç olmazsa ferahlamış yollarda yürümenin zevki bana kalmıştı. baya yürüdüm sokaklarda, çarşıda, meydanda. öylesine yürürken aklıma ne zamandır bir kitapçıya gitmek istediğim ama bir türlü gidemediğim geldi. ben de rotayı meydandaki d&r ye çevirdim. bu yaz okulunda hiç uğramamıştım. bana da çok iyi geldi hem. yeni çıkanları kurcaladım, eski olanlara defalarca bakmama rağmen bir kere daha baktım ilk defa bakıyormuş gibi. en son da dergiler bölümüne geldim. beni tanıyanlar bilir. kafkaokur dergisini pek bi severdim ben. uzun zamandır almayı bırakmıştım dergiyi. çizgilerini bozduklarını düşündüğüm için. artık hoşuma pek gitmiyordu dergi. eski tadı kalmamış gibiydi. ama bugün görünce tekrardan, dayanamadım aldım ben de. kararımdan vazgeçmeyeyim diye de gittim hemen ödedim parasını ve çıktım oradan. geldim bir çay ocağına söyledim açık, süzgeçli çayımı. açtım dergiyi göz attım şöyle. bazı sayfalar tanıdık geldi. çok sevindim onları görünce. eski dostumdu sanki. bazılarını yeni gibi görüp yadırgadım. daha yabancıyım onlara. bu yaşlanmanın bir alameti mi acaba. yeniye karşı yabancılık. sanmam. bence benim yabancılık çektiğim yenilik değil, haz aldığım şeylerin yerlerini gereksiz yere doldurmaya çalışanlara öfke. neyse yahu. benim yine öylesine yazasım geldi işte. bir ikizlerin çenesini tutumaması ve ona da tutulmamasını istemesi. hepinize mutlu geceler dostlarım. efil efil esen gecede tek sıcacık şey kalbiniz olsun...

uzun zamandır birazını yazıp bıraktığım öykümü artık devam ettireceğim.yarım kalması epeydir huzursuz ediyordu.aslında giriş, gelişme,sonuç olarak hemen hemen kafamda oluşturdum.fakat bir türlü elime alıp yazamadım.bir yerlere düşündüğüm şeyleri aktarıp, somut hale getirmek hoşuma gidiyor.hadi bakalım şimdiden heyecan yaptım😃

en büyük hayallerimden biri motorla şehirler arası yolculuk yapmak. ama ne yazık ki motor kullanmayı bilmiyorum 😥 yakın zamanda kursa kaydımı yaptırıp ehliyetimi alıcam fakat ondan önce alacağım motora bi türlü karar veremiyorum. aklımda bikaç model var ama emin olamıyorum. yamaha yzf r1 ya da r25 ve ya honda cbr250rr model olarak kesinlikle bu tarz istiyorum ama bunlar bana göre mi bilmiyorum. uzun boylu değilim o yüzden sele yüksekliği ve motorun ağırlığı benim için baya bi önemli 😂 var mıdır bana önerebileceğiniz modeller? motorcu arkadaşları yoruma bekliyorum please 😊😋😎

teneffüs zili çalmış, 6. dersin başlamasına istemsizce 10 dakikadan az bir süre var. koridorlarda okul üniformalı kişiler arasında yapılan goygoylar, masa altında veyahut çantası olanların çantasında birkaç teneffüs öncesinde alınmış yenilmeyi bekleyen yiyecekler. teneffüs zili kadar karınlar da zil çalıyor, susuzluktan diller damağa yapışmış durumda ama ağzına su çalan yok. goygoyun sona ermesine sayılı dakikalar, yavaşça koşuşturulan koridorlardan sınıflara doğru bir yönelme oluyor. kravatı şaka niyetine çekip hızına hız katanlar ve sınıfın kapısına geldiğinde frenlemek için ayağını kullanarak sürtünme enerjisinin varlığından faydalanıp durmaya çalışanlar. ders zili çalıyor, üniformalı şahıslar koridorda yarım kalan goygoylarına öğretmenler zili çalana kadar devam edip bir sonuca varma peşinde. zaman gittikçe azalıyor, azalsa da vakit bir türlü geçmiyor. öğretmenler zili çaldı, goygoylar düşünüldüğünden de uzun, çeneler bir o kadar düşük. hoca içeri giriyor lakin haylaz mahlukatlar ayağa kalkmaya tenezzül etmiyor. bıyıklı bey amca bu durumlara aşina olduğu için alışkın, sesini çıkarmıyor. çıkarsa da ses tonu normal bir frekansı geçmiyor. öğrenciler aç, susuz. açlık ve susuzluğu çeneleri ile dizginleme peşindeler. hoca durumun farkında( bir şeyler yap!) bir şey yapmamayı tercih ediyor. ders anlatmaya çalışıyor bizim bıyıklı, üniformalıların aklı bir karış havada. ringe dönüşüyor sınıf, pes ediyor bıyıklı. öğrenciler kendi hallerinde, cam kenarında oturanların gözü aydınlıktan yoksun kararmış havayı süzüyor. hepsi bir ışık peşinde. vakit geçmeden geçiyor, sayılı dakikalar. üniformalılar sabırsızlıkla yiyeceklerini, içeceklerini ortaya çıkarıyor. sınıfı saran yemek kokuları.( İmam bekletme müminleri.) birkaç saniye direnme peşinde imam, su içecek galiba derken "allah-u ekber, allah-u ekber.." frank. oruçlar açılıyor.

uzun süredir boksa gitmek istiyorum fakat bir türlü bununla ilgili bir atak yapamadım. televizyonda da boyka' yı görünce bu isteğim yeniden depreşti dgkdj dün yaptığım resmi biri pandiklemiş.. tamam bir parmak anlarım, ikiyi de anlarım ama üç, dört, on parmağını batıracak ne yaşattı bu resim sana !

haruncuğum bile çöktü lakin bu şarkı eskimek bilmiyor




' şimdi artık seni koklar yalnızlığım '

bu şarkı vesilesiyle de sevgili fikret kızılok' u hayranlıkla anıyoruz !