"düşün düşün hep bir sonraki adımı, bu yüzden unuttum ben yaşamayı." işte bu şarkı sözü beni anlatıyor. aslinda bu sözün gectigi şarkı beni anlatıyor. bir sonraki adimlari ne olacak karsimdakinin? ben ne yapacağım eger böyle yaparsa? bize ne olacak? bana ne olur bu isin sonunda? piyonu muyum ben? gibi bir sürü sorular sorarim kendime. aynilarini soramasam da benzerleri cikar piyasaya. böyle yasarken gercekten yasiyor muyum acaba ben? yoksa tıbben yasayan ama psikolojik olarak kendimi mi bitiriyorum? gercekten yasiyor muyum ben? bilmiyorum. bence gripin-bes sarkisi beni anlatiyor yüzde 98. neyse iyi geceler... "yalnizliktan unutuldu benim adım, siz üzülmeyin ben alışığım." diyerek gidiyorum. gece oldu ya hani. benim biraz düşünmem gerek.. istemesem de her sey beynime beynime akın ediyor..