özür dilerim sana inandığım için. hem senden, hem kendimden. yanımda olmanı ne kadar isterdim bir bilsen ! sadece sarılmak ve sesini duymak... başka bir şey istemezdim inan. bana o kötü sesinle masal anlatsan veya şarkı söylesen mesela uyuyamadigim gecelerde. korkup bir gece yarisi çığlıklarla uyanıp ağlamaya başladığımda " tamam birtanem, geçti bak ben burdayim." desen mesela. ya da bu yasadiklarimizin kâbus olduğunu söyleyip karşıma çıksan... hepsi hayal işte ! ben de hayalimde yarattığım adama aşık oldum.

bunu bize değilde kendisine söylesen kimbilir çok daha güzel olabilir

soyleyememki. ayrıca söylesem hiçbirşey değişmeyecek. ne onun istekleri. ne de benim asla taviz vermediğim şeyler...

bu ve alttaki anonim aynı kişiler mi acaba?

sen nasıl mutlu olucaksan öyle hareket et kimse senden daha değerli değil ama ilerde keşke demeyeceğin kararlar al

hayatta hiç pişman olmadım yani onun hayatıma girmesinden baska. bilemiyorum onumarkamsobee