neden mutsuzluğa bu kadar inanıyorsunuz?her şeyden umudu kesmek,bir daha hayatınızın düzelemeyeceğini düşünmek size saçma gelmiyor mu?önünüze bakın biraz.yaşam enerjinizi kaybetmeyin.yarın karşınıza ne çıkacağını bilemezsiniz.belki bir "merhaba" ile hayatınız bambaşka bir hal alacak.sizi üzen insanlar için somurtup bütün günlerinizi zehir etmek çok saçma.o başka kollarda siz suratınızı somurtmuş dondurma istemişte sanki annesi "havalar soğudu olmaz" demiş çocuklar gibi somurtursanız olmaz.kendinize gelin!bana böyle edebiyat cümleleri kurdurtmayın...

iyi diyon güzel diyonda o tükenmişliği yaşamadan da enerji toplanmıyo nedense. sanki hayatta mutluluğu yaşamadan önce yerin dibine batmak zorundaymışsın gibi bi kural var ve biz kurallara cok iyi uyuyomuşuz gibi

tükendikten sonra tekrar depolayacaksın işte enerjini.herkesin iniş çıkışları illa ki oluyordur hayatında sabretmek lazım.

evet haklısın ama bunu yaşayarak öğreniyosun malesef

bu konuda o kadar çok çabalıyorum ki çevremdeki insanlar için anlatamam. umarım herkes bir gün bizim gibi düşünebilir...

o kadar kolaydı sanki