gunlerdir yurttan hatta yatakdan cikmiyorum yapmam gereken onca isimi yapmiyorum hayatta hicbirsey ugrasacak kadar degerli gelmiyor. aslinda suan bana ait bombos bi evde ellerimin bile icinde kaybolacagı bol gelen bi kazak giyip terliklerimi yere sürte sürte omuzlarim dusuk kahve hazirlamak ve onu koltuk da büzüşüp oturarak icmek istiyorum ve o anlar hic bitmesin..

hayattan soguttun benı be :)

haklisin :) buna kimsenin yapabilecegi bi sey olmadigi ve icimde tutmakdan bunaldigim için buraya yazdim