anonim
hayat kisa bunun ben hep farkindaydim ama karsimdakiler hic bilmedi yada bunu dusunecekleri kadar degerli hic olmadim... İnsan bi kere asik oluyor benimki hayalimdeki kisiyi öküzün biri sanarak husran ile son buldu. ama sonra biri girdi hayatima her hayalini kurdugum seyin onda oldugunu zamanla farkettim ve bunu hic kabullenmek istemedim. cunki ask acisi cekiyordum onu tanidigimda ona karsi hicbirsey hissetmiyordum ve kardesim demistim ona ask muhabbeti cekemeyecegimden.. zamanla oyle degerli oldu ki benim icin huzur veriyordu varligi, mutluluk veriyordu onunla sacma sapan seyleri saatlerce konusmak , tartismak ve gulmek.. gulmek demisken oyle candan oyle icten guluyordu ki.. oyle samimiydi ki her hali.. sonra dusundum elini tuttugumu sadece dusundum ve kalbim yerinden cikacak gibi oldu. bir ömür geçer bu adamla dedim içimden, bana göre sanki ruh eşimi , diger yarimi bulmuştum. ama kader yine yüzüme gülmemişti ve bu kez aşk acisi gibi bisey degildi yasadigim.. sevdigim adam gitmiyordu canimdan bi parcami, huzurumu, mutlulugumu hayat enerjimi herseyimi kaybediyordum. birakin hickira hickira aglamayi sesim cikmiyordu. kocaman bir boslukta yasamiyor gibiydim.nefesim kesildi sanki.. ya ne yazacaktim ne yazdim dusunun halimi. ama noldu biliyor musunuz.. ben gittim onun hayatindan gorunuse gore cunki o kardesi olarak goruyordu ve ben halimden cok utandim ona bunu yapamazdim. neyse sacmaladiysam ki galiba oyle oldu affola..

Yorumlar