yalnızlığınızı tanımlamanızı istiyorum.kendiniz istediğiniz için mi yalnızsınız yoksa kafanıza esen birini bulamadığınızdan mı ? yada sadece birini istediğiniz için mi ? depresyonu tanımlamanızı istiyorum. yalnızlığınızdan dolayı mı depresyondasınız yoksa dertlerinizden mi ? dertlerinizi tanımlamanızı istiyorum. yalnızlığınızdan mı dertlisiniz yoksa hayatınızda kimsenin bilemediği boşluklar mı var ? hayatınızda ki boşluklarınızı tanımlamanızı istiyorum. birinin olmayışından mı bu büyük boşluk yalnızlığınızı mı hissettiriyor size yoksa maddi sorunlarınızdan mı ? hayatın her yerinde yalnızlığın bir rolü var. her sorudan bir yalnızlık çıkarabiliyoruz. peki herkes bu denli yalnızken neden birbirini bulamıyor insanlar ? güvenemediğimizden. İnsan neden güvenemez diye sorucak olursak yalnızlıklar yerini yanlışlıklara bırakıyor.hayatımıza giren insanların bıraktığı boşluklar çıkıyor karşımıza. İnsanların boşluklarını gördüğümüzde kederlenip dertlendiğimiz görülüyor.dertlendiğimizde ise depresyonla baş başa kalıyoruz.depresyona baktığımızda kimseye hiç bişey anlatamadığımızdan köşemize çekildiğimizi farkedip yalnızlığımızla kalıyoruz. hayat basit aslında birinin cevabını bulsak mutlu olucaz belli ki. yalnızlık bir seçim yalnızlık bir hastalık. bir cem adrian söyleşisinde yalnızlık tanımını yazıp bu yazıyı bitiriceğim ; '' okan bayülgen : yalnızlık ? cem adrian :yalnızlık sanırım garip bir hastalık ya da bağımlılık gibi bir şey gibi geliyor bana yani pek kurtulamadığın, okan bayülgen : yani artık yalnızlıktan şikayet etmeyecek kadar mutlu bir yalnızlık mı? cem adrian: yoo hayır tam tersi her zaman çok şikayet edebilenecek ama ondan asla vazgeçemeyeceğin kadar büyük bir ruh hastalığı. '' yani yalnızlık her zaman sizi yakıp kavuracak ama ondan asla ayrılamayacağız. ruhunuzu yormayın bırakın yalnızlığa karanlığa alışsın. dünyaya bir defa gelicez ama bin defa sırtımızdan vurulacağız, alışın.

emegine saglik knk

:d cok tatlısın ya yalnız değilsin

dusundugum zamanlar (genelde dusunmemeyi tercih ederim. )yalnızlığı ruhumun derinlerinde hissediyorum. depresyonda olduğumun farkındayım ama depresyonda değilmişim gibi davranıyorum. ben bende değilim nerede olduğumu da bilmiyorum. bende olmayan beni de aramaya çıkmıyorum. hatta bunu buraya neden yazıyorum onu da bilmiyorum. sanki hiç birşeyi bilmediğim bir asamadayim..

@erdalbakkal sorunun çözümünü uzakta arama bence , boşvermişlik seviyeni yükselttikçe soru sormayı bırakıcaksın ve sorunun çözümünden çok uzaklaşmış olacaksın ya böyle kalmayı tercih et yada kendini kandırmayı bırak soruna saldır :)

sorunlardan en başta kaçmayı tercih ettim şimdi ise hiç birini yakalayamiyorum sanırım @databese bu da beni paronayak, hangi duyguyu hissettiği belli olmayan, ağlarken de gülen gülerken ağlayan tuhaf biri yaptı😊

tuhaf olmak güzeldir her zaman bir çekiciliği vardır. gizem'in içinde kaybolmalarını sağla insanların... duygular konusunda bende pek bi fikir veremeyeceğim inan bazen bir şeyi çok isterken aslına ne gereksiz şey bu ya diyorum içinden çıkamadığım zamanlarda sadece akışına bırakıyorum ve ne istiyorum nede istemiyorum.zamanın getirisini bekliyorum @erdalbakkal

insanlar da zaten artık tuhafligima alıştı😀 ben hep zamana bırakıyorum ve zaman beni peşinden sürüklüyor sonra yaslandim diye üzülüyorum 😀 sacmaliyorum😀 @database

İnsan her daim yalnızdır.biri demişti ki bana herkes bir gün gider.eninde sonunda illa ki yalnızlığımıza döneceğiz,her ne kadar birilerine bağlansak da,birileriyle karşılıklı tutunsak da bir an olacak bizi yalnız hissettiren,açıklayamadığımız bir an.yalnızlık seçilir,evet şartlar da imkan vermez belki doğru kişiler çıkmayabilir ya da öyle biri çıkar ki her şey yanlıştır ondan başka ama bazı nedenler yüzünden o kişi yanlış olmalıdır.ve ne kadar çabalarsan çabala yalnızlığın eli eksilmez sırtından.ben yalnızlığımdan şikayet ederken bir yandan da hiç olmadığım kadar hoşnut oluyorum,mutluluklar kısa bir süre olup bir daha aynı duyguyu vermezken hüzün hiçbir zaman hissettirdiği acıdan eksiltmiyor.o yüzden tek gerçek insanın sahip olduğu yalnızlık.