andromeda
zamaninda o kadar cok nem kapmisim ki dostluklarimda her an bir kopukluk olacakmis bir seyler ters gidecekmis gibi hissiyata kapiliyorum. bazen insanlarla cok iyi anlastigimda kendime sasiriyorum. sanki normal olan bu degilmis gibi. dislanmak yahut kendini soyutlamak benle artik ic ice gecmis bir ozellik. normal sandigim anormal dusunceler geciyor kafamdan.

Yorumlar