hayalikarakter
kimdim ki ben ordan oraya savrulan birinden başka?savrulamıyordum da gerçi,tek bildiğim aynı kısır döngünün ayak izleriydi.farklı kişiler de olsa adımlar hep aynıydı,kısılmıştım çıkamıyordum.uyanmak istediğim bir hayat var,ruhum o denli ağırlaşmış ki uyanamıyorum.İyilikle bile söylenmiş her cümle başkalarını kırmadan direk benim yüreğime batıyor,en çok da benim söylediğim cümleler...
kendi kendini acıtan bir insan düşünün,kendinizle yaşayabilir miydiniz?

Yorumlar

kayipgalaksi
ben kendimle yaşamayı yeni öğrendim sayılır. acılarımı, bana zarar veren düşüncelerimi atıyorum bir yere onlar kendi halinde takılıyor ben kendi halimde takılıyorum. arada yoklamıyor değiller ama bir süre ilgileniyorum onlarla sonra tekrar atıyorum. böyle çözüm buldum ben.
hepbirazeksik
kısır dongulerinden sıkılmışsan ve kişiliğinle buluşmak istiyorsan c.g. jung ı veya freud u okumanı tavsiye ederim. kendi çözümünü kendin bulmak zorundasın bu yazarlar sana rehberlik edebilir
hayalikarakter
@kayipgalaksi ben onu yapamiyorum bütün hayatım onlardan ibaret gibi,üstelik bu durumdan zevk alır hale geldim hüzün yoksa sanki ben de yokum:/
hayalikarakter
@hepbirazeksik teşekkür ederim önerin için birkaç senedir irvin yalom okumaktayim,freud u da dusunecegim.
hayalikarakter
@hepbirazeksik teşekkür ederim önerin için,birkaç senedir irvin yalom okumaktayim onlari bitirdikten sonra okuyabilirim
kayipgalaksi
önceden bende senin gibiydim. kendimi zorla depresyona sokardım ama sonra böyle devam edemez dedim benim hayallerim var ve bunu gerçekleştirmek için birazda olsa yaşam enerjisine ihtiyacım olduğuna karar verdim ve tam olarak olmasada kurtuldum onlardan. eğer sende istersen hiçbir şey engel olamaz buna. İnanman lazım.
hayalikarakter
@kayipgalaksi isteme aşamasindayim ama işte istedigin halde bir seyler degismeyince zor,insani inandiracak bir şeylerin olmasi lazim hayatta.