uyuyamadım yine. bu ara böyleyim. uykusuzluktan kırılıyorum resmen ama uyuyamıyorum. uyuduğumda rüyama giriyosun. güzel şeyler görüyorum. hayalini kurduğum şeyler... yanında olduğumu mesela gözlerine korkusuzca bakabildiğimi utanmadan sıkılmadan saatlerce sessizliği seninle dinlemeyi tüm insanların arasında.. ne çok hayalim var bilsen.. herneyse işte rüyama giriyosun ve ben her uyandığımda umutlanıyorum. bu yüzden uyumak da istemiyorum artık. uyumadığimda da hep seni düşünüyorum bıkmadan.. ama en azından gerçekleri görmezden gelmiyorum. sevgim her şeyden ağır da bassa onları da düşünüyorum istemsizce. acaba sende düşünüyo musun beni? geliyo muyum aklına hiç? benim gibi uykularının kaçtığı oluyo mu çaresizlikten? peki sevginden, sevginden deliye dönüyo musun delicesine özlüyo musun sende, benim gibi? bi anlasam. bi hareketinden bi sözünden bi bakışından anlasam.. anlasan sana neler anlattığımı gözlerim dğediğinde gözlerine. seni izlerken durmuş ne destanlar yazdığımı kafamın içerisinde sana aşka dair bilsen bi. utanırdın. bu kadar sevilmekten utanırdın. allah'ım ya bu sevgiyi içimden al yada benim sevgimi onada ver. bu gücü bize ver. nolur 🙏

seviyosan git konuş bence

biliyo onu sevdiğimi. geçen yıl söylemiştim okulun son günlerinde..