sonunda kendime yeni bir kalem aldım ve sessiz bir yürüyüş sonunda mühendislik kantinine gelip bir kola ile yoluma devam ettim.defterim elimde içerde mi yoksa dışardamı yazacağıma karar vermeye çalıyordum bu biraz uzun sürdü ve sonunda dışardayım ve bunları yazıyorum. çok garip hissediyorum yine. garip bir öfke var içimde.genelde böyleyken hep bir sorun çıkar.yine insanların koşuşturmalarına tanık oluyorum.projeler , ödevler ve daha niceleri.mutlu oluyrlar.sanırım istedikleri gibi herşey.tesadüfe bak ki bense yine umut fakiriyim.sürejki bu ruh hainde olduğumdan bu durumu değiştirdiğini düşündüğüm otobüs durağına yürümeye başladım. mühendisliğin dışıdan mühendislik önündeki durakta oturuyorum artık.kafamın rahatladığıını şimdiden hissediyorum. muhabbet eden aynı anda r11 bekleyen insancıklar.küfür edeninden, flörtleşenine , ders notu okuyanından, gözlük camı silene kadar her çeşit insan var. farklı kafalar yaşıyorlar bense çok daha farklı bir kafa yaşıyıp onları izliyorum , sohbetlerini misafir gibi dinliyor ve kendi yorumumu yapıyorum. komik ve kesinlikle ilginç oluyor. denemenizi tavsiye ediyorum :) ( telefonsuzluk başa bela daha yeni laptop'a oturdum ve gönderebiliyorum. yaklaşık saat 14.00-15.00 sularıydı)

telefonsuzluk güzel bence istediğin yere kimsenin haberi olmadan gidiyorsun. İnsanları inceliyosun senin yaptığın gibi. yaşadigini hissediyosun ben seviyorum telefonu da seviyorum biraz ama olmasa da olur :)

ismini not almisim can kardesim diye niye bilmiyorum ama seni seviyom birader

@dislananmuhendis hem kafam rahat istediğime ulaşabiliyorum isteyen ulaşamıyor ayrıca çok da hoş oluyor çünkü insana bir gizem katıyor :) @lanarnanta eyvallah kardeşim sağolasın teşekkür ederim can kardeşim sıfatını yakıştırdığın içinde ayrıca allaha emanet :)

aynen öyle database ulaşılmaz oluyosun sadece müzik dinlemek sıkıntı oluyo :)