anonim
lisede günümün çoğunu beraber geçirdigim "yakın arkadaşım" dedigim beye karşı bir şeyler hissetmeye başlamıştım." klasik ergen aşkıdır." diye geçiştirmeye başlarken nerden bilebilirdim oylesine bir aşk yaşayacağımı. her gün muhabbet ettigim, dertlerimi paylaştığım, diz dize oturup nice anilar paylaştığım insanin dostane gulumseyisini seyrederken ne heyecanlar,acilar, hüzünler yaşadığımi, nasil diyebirdim ki? ama dedim. bir gün çıkıp karsisina söyledim her şeyi. sonra ne mi oldu? güldü ve "anlıyorum. iyi yapmissin soylemekle, rahatlamissindir." dedi ve gitti.lise yillarimdan, umutlarimdan hayallerimden cekip gitti. ne yuzume bakti, ne dönüp bir gulumsedi. hatirimdan gitmeyecek o ızdıraplı günler, o günden sonra basladi. ugruna geceler boyu uykusuz kalıp şiirler yazdığım, kaşına gözüne degil; o adam gibi yüreğine aşık oldugum bey çıktı hayatımdan sessizce. beni uzmemek icin yaptiginin tesellisiyle, gulumseyerek anımsıyorum simdi o yılları.ona yazdigim ama hic okumadigi ve bir daha hic okuyamayacagi şiirleri yazilari okuyorum gozlerim hafif nemli, dudaklarimda tebessüm... ama hicbir zaman kizmiyorum, hala bir bey benim icin o. hicbir zaman pisman olmuyorum. İyiki diyorum, iyiki sevmişim ve iyiki bunu onunla paylaşmışım... üzerinden yıllar geçse de o başka sevdalarda ben baska sevdalarda olsam bile benden hic gitmeyecek o günler. her anını tebessümle anımsadığım yillar.. 😊

Yorumlar