saat kaça gelmiş hala düşünüyorum. hayatımda yaşadığım kayıpları,neler yasadıgımı fazla fazla dusundum. dusunmeme sebep neydı pekı neden bır anda tekrar boyle sarsılmıstım. neden sıze anlatıyorum hos onu da bilmiyorum ama belkı yazdıkca ıyı gelır. hayatım da cok buyuk bır kayıp yasadım kardesımı kaybettım. daha sonra aılemle ve kendımı kaybettım kardesımın vefatından sonra. toparlayamadık. cok sevdıgım bırı vardı emek verdıgım yıllarımı verdıgım cocuk. sevıyordu benı ama ne yaptımsa ettımse onu hayatımdan cıkardım kendı mutsuzlugumda baskasının bogulmasına ızın veremezdım. zaten benım mutsuzlugumla etrafımda bogulan ama yanımda olan ınsanlae vardı ona da yasatamazdm hıc olmazsa o gıtmelıydı.ve cıkardım hayatımdan.tek kalmıstım ama uzerımden bır yuk kalkmıs gıbı hıssedıyordum. sonra aylar sonra baskasına asık oldum. o kısıye soyleyemedım ama bır zamanlar benı sevdıgını bılıyordum ama o zamanlar onu arkadasım olarak gordugum ıcın ve hayatımda baskası oldugu ıcın onu terslemıstım. ama ektıgımı bıctım ve asık oldum. ona acılmak ıcın aylarca bekledım ve bır gun acldım ama gecmıs zaman dılımıyle. senı sevıyordum ama sımdı arkadasım olarak goruyorum dedım neden bunu soyledım bılmıyorum ama sanırım hayatımın en buyuk hatasını yaptım. suan yuzune bıle bakamıyorum ama hala sevdıgımden hatamdan dolayı degıl. ben hep gec kalınmıslıklarımın bedelını odedım. kardesıme gec kaldım kaybettım. sevdıgım adama gec kaldım kaybettım. en onemlısı kendıme gec kaldım bıttım.

aklıma "tam zamanında yaşamak" geldi. can yücel..

asım yıldırım güzel okur.