aslında gerim de bıraktığım insanların şimdi benden daha mutlu olması onların da birini sevebildiğini görmem "aaa vay be oda aşık olabiliyomuş" gibi bir tepkiden sonra .belki bencilce ama beni sevemeyenlerin bir baskasını sevebildigini görünce üzülüyorum. ve allah ım mutlu olma sırası benim hakkım o niye benden once mutlu olabiliyo bu haksızlık diyorum sonrada böyle sıkıntı basıyo bi yalnızlık çöküyo falan filan.