özlüyorum aslında sessiz kalsamda yaşadığım sözcüklerle tarif edemediğim o güzel anları. evet canım yanıyor belki dönme şansım olsa döner miyim diye soruyorum kendime ve içimdeki ses hayır diyor yine aynı çıkmaz yola gireceksin. gectiginden o yoldan yeniden yürüyecek sin yine yorulacaksin. sen sus diyor içimde ki diğer ses bu sefer o çıkmaz sokak çıkmayacak karşıma. o güzel anlardan daha çok biriktireceksin çıkının da diyor. kandirma kendini diyor başka bir ses sırtına daha fazla yük birikecek yaraların daha derin olacak kapanmayacak bir daha diyor.. bir başka ses uyu olum sabah ders var diyor. . .

zor be usta. tükeniyor insan. geberdim oğlum ben bu sorularla.

:) sana bir şey olmaz usta demir gibi adamsın:)