eski yazılarıma baktım önce, kesmedi arşive daldım. geçmiş geçiyor gözümün önünden. film gibi de değil, adeta tekrar yaşadım o günleri. 5 senedir bu şehirdeyim. geçen her sene yanımdakileri de aldı götürdü. o kadar ilginç, o kadar inişli çıkışlı günler yaşadım ki anlatmam mümkün değil. her sene farklı bir ortamda buldum kendimi. uğraşlarım, yaptığım işler değişti her sene. öğrencilik dışında herşeyi yaptım sanırım. normal bir insanın hayatında yaşanması mümkün olmayan en ilginç olayları yaşadım. en numune, türününün tek örneği insanları tanıdım. çoğu 5 para etmezdi, kalanlarıysa herşeyimdi. kendi ailemi unuttum, bu insanlar oldu ailem. 4 sene önce yaşadım en büyük dönüm noktamı. İkiye ayrılan yolda seçtiğim ve seçmediğin taraf sanki kuzey ve güney kutuplarına gidiyordu, o kadar zıttı. en önemlisi ise hiç pişman olmadım yaptıklarımdan. belki çok büyük sorunlar çıktı, çıkacak da. ne olursa olsun doğru olduğuna inandığım şeyleri yaptım. belki bunları yaparken de yanlışlar yaptım ama insan yaptıklarından ders alır, yapmadıklarından veya anlatılanlardan değil. lafı uzatacak olsam o kadar uzar ki anlatmam mümkün değil. belki bir yerlerde denk gelirsek anlatırım 3-5 bişey. şöyle de birşey var ki, o güne geri dönüş olsa, sen de yapardın, deli bile yapardı. pek de içimi dökmüş sayılmam lakin bir nebze de olsa rahatladım ve sanırım artık uyuyabilirim. selametle...